do

I

да; у;

podejść do stołu — падысці ад стала;

jadę do Warszawy — я еду ў Варшаву;

pójść do szkoły — пайсці ў школу;

do broni! — да зброі!;

2. да;

do rana — да раніцы;

do dziś dnia — да сённяшняга дня;

pół do ósmej — палова восьмай;

do jutra! — да заўтра!;

3. для;

beczka do piwa — бочка на піва;

maszyna do pisania — друкавальная машынка;

chustka do nosa — насоўка;

krem do rąk — крэм для рук;

nie mam nic do czytania — мне няма чаго чытаць;

mieć do czynienia — мець справу;

4. па;

dyrektor do spraw administracyjnych — адміністрацыйны дырэктар; дырэктар па адміністрацыйных справах;

co do ... — што датычыць ...; што да ...; адносна ...;

do cna — датла; дашчэнту; ушчэнт;

do dnia — раніцай; рана;

do syta — удосыць; уволю;

do widzenia! — да пабачэння!; да спаткання!; бывайце здаровы!; бывайце!; пакуль!;

do szczętu;гл. doszczętnie

II муз.

до

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

głos, ~u

м.

1. голас;

na głos — уголас; голасна; моцна; гучна;

zedrzeć głos — сарваць голас;

podnosić (podnieść) głos — павышаць (павысіць) голас;

głos sumienia перан. голас сумлення;

głos krwi перан. а) голас крыві; інстынкт;

голас (покліч) роду;

daj głos! — голас! (каманда сабаку);

2. муз. голас; партыя;

pierwszy (drugi) głos — першы (другі) голас;

śpiewać na ~y — спяваць шматгалоссем;

3. голас; права гаварыць; слова;

zabrać głos — узяць слова;

dać głos — даць слова;

pozbawić ~u — пазбавіць слова;

głos doradczy — дарадчы голас;

głos decydujący — вырашальны голас;

oddać głos (na kogo) — аддаць свой голас (за каго); прагаласаваць (за каго);

mieć głos — а) мець слова; гаварыць; выказвацца;

мець права голасу;

głos ma ... — слова мае ... (формула пры абвяшчэнні выступоўцы);

głos słychać, osoby nie widać — кату па пяту; ад зямлі не адрос (звычайна пра дзяцей);

głos wołającego na puszczy — марны лямант у пустыні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ду́мка ж.

1. в разн. знач. мысль; (взгляд на что-л. — ещё) мне́ние ср.;

усё гэ́та ство́рана чалаве́чай ~кай — всё э́то со́здано челове́ческой мы́слью;

з’яві́лася д. напіса́ць кні́гу — появи́лась мысль написа́ть кни́гу;

мы з ва́мі адно́й ~кі — мы с ва́ми одного́ мне́ния;

абме́н ~камі — обме́н мне́ниями;

2. лит., муз. ду́мка;

грама́дская д. — обще́ственное мне́ние;

трыма́цца ~кі — приде́рживаться мне́ния (взгля́да);

наво́дзіць на ~ку — наводи́ть на мысль;

прыйсці́ да ~кі — прийти́ к мы́сли;

у ~ках не было́ — в мы́слях не́ было;

асве́чаная д. — просвещённое мне́ние;

з ду́мак не выхо́дзіць — из мы́слей (головы́) не выхо́дит;

без за́дняй ~кі — без за́дней мы́сли;

не дапуска́ць ~кі — не допуска́ть мы́сли;

прыйсці́ на ~ку — прийти́ в го́лову; взбрести́ на ум;

на маю́ ~ку — на мой взгляд; по моему́ мне́нию;

збіра́цца з ~камі — собира́ться с мы́слями;

быць высо́кай ~кі — (аб кім, чым) быть высо́кого мне́ния (о ком, чём);

падхапі́ць ~ку — подхвати́ть мысль;

ухапі́цца за ~ку — ухвати́ться за мысль;

лаві́ць сябе́ на ду́мцы — лови́ть себя́ на мы́сли;

паглы́біцца ў ду́мкі — погрузи́ться в мы́сли;

сабра́цца з ~камі — собра́ться с мы́слями;

прыміры́цца з ~кай — примири́ться с мы́слью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

лад I (род. ла́ду) м.

1. (общественное устройство) строй; (установленный порядок) устро́йство ср.;

дзяржа́ўны л. — госуда́рственный строй;

саве́цкі л. — сове́тский строй;

сацыялісты́чны л. — социалисти́ческий строй;

грама́дскі л. — обще́ственное устро́йство;

2. (мир, порядок) лад; согла́сие ср.;

3. (способ, образец) лад;

на старасве́цкі л. — на стари́нный лад;

4. (повседневный, привычный уклад) обихо́д;

5. настро́ение ср.;

ліры́чны л. — лири́ческое настро́ение;

6. муз. (тональность) лад;

7. чаще мн. (гитары, гармоники и т.п.) лады́;

8. (языка) строй;

граматы́чны л. — граммати́ческий строй;

дайсці́ да ла́ду — доби́ться то́лку;

прыйсці́ да ла́ду — прийти́ к согла́сию;

прыве́сці (даве́сці) да ла́ду — привести́ в поря́док;

ісці́ на л. — идти́ на лад;

перарабі́ць на свой л. — переде́лать на свой лад;

(калі́) на до́бры л. — (е́сли) по-настоя́щему, как поло́жено;

быць не ў лада́х — быть не в лада́х;

на ўсе (на ро́зныя) лады́ — на все (на ра́зные) лады́;

ла́ду не дабра́ць — то́лку не доби́ться;

наве́сці л. — навести́ поря́док;

даць л. — привести́ в поря́док;

не ў л. — не в лад;

не ў ладу́; не ў лада́х — не в ладу́; не в лада́х;

ні скла́ду, ні ла́ду — ни скла́ду, ни ла́ду;

скланя́ць на ўсе лады́ — склоня́ть на ра́зные лады́;

у лад — в лад;

у ладу́, у лада́х — в ладу́, в лада́х;

любо́ў ды л. — сове́т да любо́вь;

спява́ць на но́вы л. — петь на но́вый лад;

настро́іцца на і́ншы л. — настро́иться на друго́й лад;

на адзі́н л. — на оди́н лад;

адкла́д не ідзе́ на л.посл. не откла́дывай в до́лгий я́щик

лад II (род. ла́ду) м., грам. наклоне́ние ср.;

абве́сны л. — изъяви́тельное наклоне́ние;

зага́дны л. — повели́тельное наклоне́ние;

умо́ўны л. — сослага́тельное наклоне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)