лад I (
1. (общественное устройство) строй; (установленный порядок) устро́йство
2. (мир, порядок) лад; согла́сие
3. (способ, образец) лад;
4. (повседневный, привычный уклад) обихо́д;
5. настро́ение
6.
7. чаще
8. (языка) строй;
◊ дайсці́ да ла́ду — доби́ться то́лку;
прыйсці́ да ла́ду — прийти́ к согла́сию;
прыве́сці (даве́сці) да ла́ду — привести́ в поря́док;
ісці́ на л. — идти́ на лад;
перарабі́ць на свой л. — переде́лать на свой лад;
(калі́) на до́бры л. — (е́сли) по-настоя́щему, как поло́жено;
быць не ў лада́х — быть не в лада́х;
на ўсе (на ро́зныя) лады́ — на все (на ра́зные) лады́;
ла́ду не дабра́ць — то́лку не доби́ться;
наве́сці л. — навести́ поря́док;
даць л. — привести́ в поря́док;
не ў л. — не в лад;
не ў ладу́; не ў лада́х — не в ладу́; не в лада́х;
ні скла́ду, ні ла́ду — ни скла́ду, ни ла́ду;
скланя́ць на ўсе лады́ — склоня́ть на ра́зные лады́;
у лад — в лад;
у ладу́, у лада́х — в ладу́, в лада́х;
любо́ў ды л. — сове́т да любо́вь;
спява́ць на но́вы л. — петь на но́вый лад;
настро́іцца на і́ншы л. — настро́иться на друго́й лад;
на адзі́н л. — на оди́н лад;
адкла́д не ідзе́ на л. —
лад II (
○ абве́сны л. — изъяви́тельное наклоне́ние;
зага́дны л. — повели́тельное наклоне́ние;
умо́ўны л. — сослага́тельное наклоне́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)