папрыціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Прыціснуць усё, многае або ўсіх, многіх. Папрыціскаць прахожых да сцяны. Папрыціскаць пальцы. □ Папрыціскаўшы насы да шыбаў, з зайздрасцю глядзелі.. Косцевы аднагодкі. Карпюк. // Абняўшы, прытуліць да сябе ўсіх, многіх або ўсё, многае. Папрыціскаць дзяцей да сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўзрыва́ць 1, ‑ае; зак., што.

Узрыць усё, многае. Свінні паўзрывалі грады.

паўзрыва́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Узарваць усё, многае. [Янка:] — А чым пацвердзіць?.. Прынесці тыя колы з вагонаў, што паскідаў я пад адхон? Масты, што спаліў? Машыны, што паўзрываў на грав[і]йках?.. Савіцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабва́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абліць варам усё, многае або ўсіх, многіх. Паабварваць гародніну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабве́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Абвешаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паабвешваць сцены карцінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паабдзёўбваць, ‑ае; зак., што.

Абдзяўбці з усіх бакоў; абдзяўбці ўсё, многае. Паабдзёўбваць кару. Паабдзёўбвалі птушкі вішні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадка́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адкасаць усё, многае або што‑н. усім, многім. Паадкасваць рукавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадко́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Разм. Адкаціць усё, многае або ўсіх, многіх. Паадкочваць калоды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадплята́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Адплесці, расплесці адно за другім усё, многае. Паадплятаць ленты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадтава́ць, ‑тае; зак.

Адтаць — пра ўсё, многае. Дзень быў якраз адліжны, шыбы акон зусім паадтавалі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паадчэ́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Адчапіць адно за другім усё, многае. Паадчэпліваць плугі ад трактара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)