Verbum

імпрэса́рыо

(іт. impresario)

асоба, якая арганізуе канцэрты, спектаклі, гастролі, заключае для артыстаў кантракты.

камітэ́нт

(лац. committens, -ntis = які даручае)

асоба, якая даручае камісіянеру заключыць гандлёвую здзелку.

ната́рыус

(п.-лац. notarius)

службовая асоба, якая засведчвае і афармляе розныя юрыдычныя дакументы.

пратэжэ́

(фр. protégé)

асоба, якой спрыяюць, аказваюць пратэкцыю ў службовых і іншых справах.

рэпатрыя́нт

(п.-лац. repatrians, -ntis =

асоба, якая вяртаецца на радзіму ў выніку рэпатрыяцыі.

рэспандэ́нт

(лац. respondens, -ntis)

асоба, якая адказвае на пытанні анкеты або дае інтэрв’ю.

войт

(ст.-польск. wojt, ад с.-в.-ням. voget)

1) асоба, якая ўзначальвала мясцовае (гарадское або сельскае) кіраванне ці самакіраванне на тэрыторыі Германіі, Польшчы, Вялікага княства Літоўскага ў 15—18 ст.;

2) асоба, якая наглядала за працай прыгонных сялян і выкананнем імі павіннасцей;

3) кіраўнік гміны ў Польшчы да 1950 і ў Зах. Беларусі ў 1921—1939 гг.

каменда́нт

(ням. Kommendant, ад лац. commendans, -ntis)

1) начальнік войск крэпасці або ўмацаванага раёна;

2) вайсковы начальнік, які наглядае за парадкам нясення службы ў гарнізоне;

3) асоба, якая наглядае за парадкам перамяшчэння войск і вайсковых грузаў на шляхах зносін (ваенны к.);

4) асоба, якая адказвае за ахову і маёмасць якога-н. грамадскага будынка (напр. к. інтэрната).

сакрата́р

(фр. secretaire, ад с.лац. secretarius = удзельнік таемных нарад)

1) асоба, якая вядзе справаводства ўстановы, арганізацыі або прыватнай асобы;

2) складальнік пратакола сходу, пасяджэння;

3) выбарны кіраўнік якой-н. арганізацыі, якога-н. органа;

4) асоба, якая загадвае арганізацыйна-выканаўчым аддзелам якой-н. установы;

5) драпежная птушка афрыканскага кантынента з доўгімі нагамі і чубам на галаве.

дыспане́нт

(лац. disponens, -ntis = які размяшчае, размяркоўвае)

1) упаўнаважаны ў справах фірмы;

2) асоба, якая мае свабодныя сумы на рахунках у камісіянераў або карэспандэнтаў банка.