казначэ́й

(рус. казначей, ад караім. xaznacy)

1) хавальнік грошай і каштоўнасцей якой-н. установы, прадпрыемства, арганізацыі;

2) асоба, якая загадвала казначэйствам у Расійскай імперыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)