бязладнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бязладнага; беспарадак. Бязладнасць гукаў. Бязладнасць у працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бегласць, ‑і, ж.

Уласцівасць беглага (у 2, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асвядомленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць асвядомленага. Здзіўляў Іван усіх сваёй асвядомленасцю. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двудушнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць двудушнага; няшчырасць, крывадушнасць. Выкрыць двудушнасць. Асудзіць двудушнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дысперснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан дысперснага. Дысперснасць рэчыва. Ступень дысперснасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блізкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць блізкага. Блізкасць горада. Блізкасць раніцы. Блізкасць творчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукапаглынальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гукапаглынальнага; здольнасць паглынаць гукі, змяншаць іх сілу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

густата, ‑ы, ДМ ‑таце, ж.

Уласцівасць і стан густога. Густата лесу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дальнабачнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць дальнабачнага; празорлівасць. Дальнабачнасць палітыкі партыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапушчальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дапушчальнага, магчымасць, дазволенасць. Дапушчальнасць дзеяння. Дапушчальнасць нагрузкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)