дуайе́н, ‑а,
Асоба, што ўзначальвае дыпламатычны корпус у якой-
[Фр. doyen — старшыня.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дуайе́н, ‑а,
Асоба, што ўзначальвае дыпламатычны корпус у якой-
[Фр. doyen — старшыня.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жа́ласлівасць, ‑і,
Уласцівасць жаласлівага; пачуццё жаласці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падзадо́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
антыпа́тыя
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
казыта́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
парыва́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
паста́віцца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сза́диII предлог с
сесть сза́ди кого́-л. се́сці зза́ду каго́-
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
étwas
1.
2.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
адшчо́ўкваць
‘утвараць рэзкі, адрывісты гук пры ўдары, сутыкненні, у час работы якога-н. апарата, прыбора, механізма і пад.; лічыць што-
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| адшчо́ўкваю | адшчо́ўкваем | |
| адшчо́ўкваеш | адшчо́ўкваеце | |
| адшчо́ўквае | адшчо́ўкваюць | |
| Прошлы час | ||
| адшчо́ўкваў | адшчо́ўквалі | |
| адшчо́ўквала | ||
| адшчо́ўквала | ||
| Загадны лад | ||
| адшчо́ўквай | адшчо́ўквайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| адшчо́ўкваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)