ка́бель, -ю, мн. -і, -яў, м.
Адзін або некалькі герметычна ізаляваных правадоў, якія служаць для перадачы на адлегласць электраэнергіі або электрычных сігналаў.
Тэлефонны к.
|| прым. ка́бельны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кабель-...
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да кабелю, які з’яўляецца кабелем, напр.: кабель-мачта, кабель-трос, кабель-канат.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
ка́бельтаў, -тава, мн. -тавы, -тавых, м. (спец.).
Марская мера даўжыні, роўная 185,2 м.
|| прым. ка́бельтавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кабе́та, -ы, ДМ -бе́це, мн. -ы, -бе́т, ж. (разм.).
Сталая замужняя жанчына.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кабе́ціна, -ы, мн. -ы, -цін, ж. (разм.).
Тое, што і кабета.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кабза́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.
Украінскі народны спявак, які акампануе сабе на кобзе.
|| прым. кабза́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кабі́на, -ы, мн. -ы, -бін, ж.
Невялікае, звычайна закрытае, памяшканне спецыяльнага прызначэння.
К. лётчыка.
К. для тайнага галасавання.
|| памянш. кабі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
|| прым. кабі́нны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кабіне́т, -а, ДМ -не́це, мн. -ы, -аў, м.
1. Пакой для работы, заняткаў.
К. дырэктара.
К. вучонага.
2. Памяшканне, абсталяванае для якіх-н. спецыяльных заняткаў.
К. роднай мовы і літаратуры.
Рэнтгенаўскі к.
3. У некаторых краінах: урад, які складаецца з міністраў.
Сфарміраваць новы к. міністраў.
|| прым. кабіне́тны, -ая, -ае.
К. стол.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кабіне́тны, -ая, -ае.
1. гл. кабінет.
2. Адарваны ад жыцця, не звязаны з практыкай.
К. вучоны.
К. стыль работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кабіне́тчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм., іран.).
Кіраўнік, які адарваўся ад жывой справы, ад вырашэння практычных спраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)