пераме́нлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пераменлівага; зменлівасць. Пераменлівасць надвор’я. Пераменлівасць мелодыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцэ́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыцэльнага (у 2 знач.). Прыцэльнасць агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пэ́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пэўнага (у 2, 4–6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздражня́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць раздражняльнага. Ператамленне вядзе да раздражняльнасці. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раскі́данасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раскіданага. Раскіданасць прамысловых цэнтраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расця́гнутасць, ‑і, ж.

Уласцівасць расцягнутага. Расцягнутасць лініі абароны. Расцягнутасць апавядання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рознапляме́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць рознапляменнага; прыналежнасць да розных плямёнаў, народаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

свілява́тасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць свіляватага; наяўнасць свілей. Свіляватасць драўніны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сімвалі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сімвалічнага. Сімвалічнасць вобраза. Сімвалічнасць апісання прыроды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скула́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць скуластага; наяўнасць пукатых скул. Скуластасць твару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)