стылізаванасць, ‑і, ж.

Уласцівасць стылізаванага (у 2 знач.). Стылізаванасць дэкарацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрыльнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан стэрыльнага. Стэрыльнасць хірургічных інструментаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэрэатыпнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць стэрэатыпнага (у 2 знач.). Стэрэатыпнасць адказу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сферычнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сферычнага (у 1 знач.). Сферычнасць паверхні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схаластычнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць схаластычнага (у 2 знач.). Схаластычнасць навучанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сціснутасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан сціснутага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тапорнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць тапорнага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трафарэтнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць трафарэтнага (у 2 знач.). Трафарэтнасць мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угрунтаванасць, ‑і, ж.

Уласцівасць угрунтаванага (у 3 знач.). Угрунтаванасць рашэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умудронасць, ‑і, ж.

Уласцівасць умудронага; валоданне вялікім вопытам, мудрасцю, ведамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)