папаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., што.

1. Распароць па шву ўсё, многае.

2. і без дап. Пароць, распорваць некаторы час.

3. Разм. Пакалоць, патыкаць чым‑н. вострым усё, многае. Папароў ураднік сена [шашкай] ды так ні з чым і пайшоў. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папрапуска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Прапусціць усіх, многіх або ўсё, многае, даць прайсці, праехаць усім, многім. Папрапускаць пешаходаў.

2. Прасунуць, працягнуць праз што‑н. усё, многае. Папрапускаць правады праз адтуліны.

3. Зрабіць многа пропускаў. Папрапускаць радкі. Папрапускаць заняткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перама́заць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; зак.

1. што. Намазаць, памазаць або абмазаць што‑н. яшчэ раз.

2. што. Намазаць, памазаць або абмазаць усё, многае. Перамазаць усе падшыпнікі салідолам.

3. каго-што. Запэцкаць усё, многае або ўсіх, многіх; запэцкаць у многіх месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачу́ць, ‑чую, ‑чуеш, ‑чуе; зак., што.

1. Даведацца з чужых размоў, пачуць пра многае.

2. Адчуць, зведаць усё, многае. Лёс разважыў іначай. Бомбы пасыпаліся і на людзей, і на заводы, і на кветкі. Гэта ўсё трэба было перажыць, перачуць, перадумаць. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падранцве́ць, ‑ее; ‑еем, ‑ееце, ‑еюць; зак.

Здранцвець — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Рукі падранцвелі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазака́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Заказаць, даць заказ на ўсё, многае. Пазаказваць дзецям касцюмы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазако́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закаціць куды‑н. усё, многае. Пазакочваць матацыклы ў гаражы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазапэ́цквацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Запэцкацца, забрудзіцца — пра ўсіх, многіх або ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазвіва́цца, ‑аецца; зак.

Звіцца — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх. Галіны дрэў пазвіваліся. Змеі пазвіваліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазго́ртвацца, ‑аецца; зак.

Згарнуцца, скруціцца — пра ўсё, многае. Абвялі, пазгортваліся ў маленькія кацёлкі лісты. Капыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)