Verbum

нелая́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нелаяльнага; нелаяльныя адносіны да каго‑н.

ненатура́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ненатуральнага; штучнасць. Ненатуральнасць позы. Ненатуральнасць паводзін.

непары́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан непарыўнага. Непарыўнасць гістарычных сувязей.

несумне́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць несумненнага; бясспрэчнасць. Несумненнасць перамогі. Несумненнасць доказаў.

несумяшча́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць несумяшчальнага. Несумяшчальнасць камуністычнай маралі з рэлігіяй.

неўраўнава́жанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць неўраўнаважанага; адсутнасць душэўнай раўнавагі. Неўраўнаважанасць характару.

паго́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пагоджанага (у 2 знач.); прыміранасць, зладжанасць.

падкава́насць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць падкаванага (у 2 знач.); падрыхтаванасць.

падо́ўжанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць падоўжанага (у 2 знач.). Падоўжанасць твару.

паро́дзістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пародзістага (у 1 знач.). Пародзістасць каня.