гні́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць гнілога. Гніласць драўніны. Гніласць самадзяржаўнага ладу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грандыёзнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць грандыёзнага. Грандыёзнасць падзей. Грандыёзнасць сацыяльных пераўтварэнняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дахо́длівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць даходлівага, даступнасць для разумення. Даходлівасць тлумачэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паро́дзістасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пародзістага (у 1 знач.). Пародзістасць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыцэ́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прыцэльнага (у 2 знач.). Прыцэльнасць агню.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пэ́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пэўнага (у 2, 4–6 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падкава́насць, ‑і, ж.

Разм. Уласцівасць падкаванага (у 2 знач.); падрыхтаванасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідэалісты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ідэалістычнага (у 1 знач.). Ідэалістычнасць поглядаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паго́джанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пагоджанага (у 2 знач.); прыміранасць, зладжанасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падо́ўжанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць падоўжанага (у 2 знач.). Падоўжанасць твару.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)