Verbum

спектраскапі́я, ‑і, ж.

1. Раздзел фізікі, які вывучае спектры электрамагнітнага выпрамянення.

2. Даследаванне спектраў пры дапамозе спектраскопа.

спяка́льнасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць часцінак цвёрдага рэчыва шчыльна злучацца, спайвацца пры высокай тэмпературы. Спякальнасць каменнага вугалю.

счы́сціцца, ‑ціцца; зак.

Сысці пры чыстцы (пра тое, што пакрывае ці забруджвае паверхню чаго‑н.). Фарба счысцілася.

ту́рман, ‑а, м.

Голуб асобай пароды, які мае здольнасць куляцца пры палёце. Турманы кружыліся над хатай. Аўрамчык.

фарбапу́льт, ‑а, М ‑льце, м.

Спец. Пнеўматычны апарат для распылення сціснутым паветрам фарбавальных саставаў пры малярных работах.

цыну́бель, ‑я, м.

Гэбель з зубчастым жалязкам, які ўжываецца для нанясення шурпатасці на драўляныя часткі пры склейванні.

[Ад ням. Zahnhobel — зубчасты струг.]

шлемафо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шлемафона; які ажыццяўляецца пры дапамозе шлемафонаў. Шлемафонны шнур. Шлемафонная сувязь.

шляхаправо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Мост, прызначаны для пракладкі адной сухапутнай дарогі над другой пры іх перакрыжаванні.

шурфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; незак., што і без дап.

Спец. Весці разведку горных парод пры дапамозе шурфаў.

шчо́лач, ‑ы, ж.

Спец. Растворанае ў вадзе рэчыва, якое ўтвараецца пры злучэнні солі з кіслатой. Едкая шчолач.