нувары́ш

(фр. nouverau riche = новы багач)

асоба, якая спрытна і лоўка абагацілася на спекуляцыях.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

эміса́р

(лац. emissarius = пасланец)

асоба, якую пасылаюць у іншую краіну з сакрэтным палітычным даручэннем.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аўтарытэт м

1. (значэнне) Autorität f -; Ánsehen n -s;

мець аўтарытэт Ánsehen geníeßen*;

карыста́цца аўтарытэтам Autorität geníeßen*, in Ánsehen stéhen*;

падарва́ць чый-н аўтарытэт j-s Autorität untergráben*;

2. (асоба) Autorität f -, -en; ánerkannte [máßgebende] Persönlichkeit;

ён для мяне́ аўтарытэт er ist für mich máßgebend [eine Autorität]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

войт

(ст.-польск. wojt, ад с.-в.-ням. voget)

1) асоба, якая ўзначальвала мясцовае (гарадское або сельскае) кіраванне ці самакіраванне на тэрыторыі Германіі, Польшчы, Вялікага княства Літоўскага ў 15—18 ст.;

2) асоба, якая наглядала за працай прыгонных сялян і выкананнем імі павіннасцей;

3) кіраўнік гміны ў Польшчы да 1950 і ў Зах. Беларусі ў 1921—1939 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

каменда́нт

(ням. Kommendant, ад лац. commendans, -ntis)

1) начальнік войск крэпасці або ўмацаванага раёна;

2) вайсковы начальнік, які наглядае за парадкам нясення службы ў гарнізоне;

3) асоба, якая наглядае за парадкам перамяшчэння войск і вайсковых грузаў на шляхах зносін (ваенны к.);

4) асоба, якая адказвае за ахову і маёмасць якога-н. грамадскага будынка (напр. к. інтэрната).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дыспане́нт

(лац. disponens, -ntis = які размяшчае, размяркоўвае)

1) упаўнаважаны ў справах фірмы;

2) асоба, якая мае свабодныя сумы на рахунках у камісіянераў або карэспандэнтаў банка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

каптэна́рмус

(рус. каптенармус, ад фр. capitaine d’armes)

службовая асоба малодшага каманднага саставу ў арміях некаторых краін, якая адказвае за ўлік і выдачу харчавання, абмундзіравання, зброі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

матэрыялі́ст

(фр. matérialiste, ад лац. materialis = рэчыўны)

1) паслядоўнік філасофскага матэрыялізму;

2) перан. асоба, якая падыходзіць да ўсяго з пункту погляду матэрыяльных выгад для сябе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

му́фтый

(ар. mufti = які вызначае)

вышэйшая духоўная асоба ў мусульман, якая надзелена правам выносіць рашэнні па рэлігійна-юрыдычных пытаннях, даваць растлумачэнні і па выкарыстанні шарыяту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

прако́нсул

(лац. proconsul)

службовая асоба ў Стараж. Рыме, якая спачатку выконвала вайсковыя даручэнні за межамі Рыма, пазней — намеснік правінцыі, што прызначаўся з ліку колішніх консулаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)