патры́цый

(лац. patricius)

1) прадстаўнік радавітай знаці, арыстакрат у Стараж. Рыме;

2) асоба, якая належала да гарадской арыстакратыі ў сярэдневяковай Зах. Еўропе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)