дру́гаснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць другаснага. Першаснасць матэрыі і другаснасць свядомасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэкараты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дэкаратыўнага (у 2 знач.). Дэкаратыўнасць карціны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заво́странасць, ‑і, ж.

Уласцівасць завостранага. Завостранасць шпіля. Сацыяльная завостранасць сюжэта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артысты́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць артыстычнага; высокае майстэрства, віртуознасць. Артыстычнасць выканання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асму́гласць, ‑і, ж.

Уласцівасць асмуглага. Асмугласць ляжала на.. [Волеччыных] шчоках. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднабо́касць, ‑і, ж.

Уласцівасць аднабокага. Аднабокасць у развіцці. Аднабокасць пазіцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абагу́льненасць, ‑і, ж.

Якасць, уласцівасць абагульненага. Абагульненасць вобразаў. Абагульненасць вывадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсу́рднасць, ‑і, ж.

Уласцівасць абсурднага; недарэчнасць, бяссэнсавасць, бязглуздасць. Абсурднасць довадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герметы́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць герметычнага; непранікальнасць. Герметычнасць кабіны касмічнага карабля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глу́хасць, ‑і, ж.

Уласцівасць глухога. Звонкасць і глухасць зычных гукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)