Ко́жан ’кожны’ (Нас., Жыв. сл., КЭС, лаг). Гл. кожны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ко́мельгом ’хутка, вельмі хутка’ (Нас.). Гл. ком і мяльком.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Крут ’хват, маладзец’ (Нас.), ’круцель’ (ТС). Гл. круты2.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ніцю́к ’німала’ (Нас.). Да цюк (выклічнік), гл. цюкаць ’стукаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

О́схлы ’сухарлявы, худы’ (Бяльк.), ’высахшы’ (Нас., Яруш.) < польск. oschły.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Падо́шлы ’пажылы, даволі стары’ (Нас.). З польск. podeszły ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пасты́каць ’пакалоць у многііх месцах’ (Нас.). Да тыкаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мок! — ’хуткае абмачэнне чаго-небудзь’ (Нас.). Да мокнуць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Моўча ’ціха’ (Нас., Растарг., ТС). З рус. молча ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Набрусава́ць ’натачыць’, ’абчасаць’ (Нас., Байк. і Некр.). Гл. брусавиць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)