Quidquid in buccam venerit, stultus loquitur
Дурны гаворыць усё, што прыйдзе ў галаву.
Глупый говорит всё,
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Quidquid in buccam venerit, stultus loquitur
Дурны гаворыць усё, што прыйдзе ў галаву.
Глупый говорит всё,
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Omne malum cito accedit, tarde discedit
Усякае зло хутка прыходзіць, марудна адыходзіць.
Всякое зло быстро приходит, медленно уходит.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Utilitas aliqua sequitur post tristia damna
Нейкая карысць ідзе за сумнай стратай.
Какая-то польза следует за грустной утратой.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Omnes homines ad quaestum suum callent
Усе людзі ўмелыя/ведаюць толк у тым, што тычыцца іх выгады.
Все люди искусны/знают толк в том,
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
Sero venientibus ossa
Хто позна прыходзіць, таму косці.
Поздно приходящим ‒ кости.
Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)
язы́кI
1.
2. (удлинённая, подвижная часть чего-л.) язы́к, -ка́
языки́ пла́мени языкі́ по́лымя;
3.
◊
дли́нный язы́к язы́к з-за зубо́ў выбіва́ецца; язы́к да пят; рот наро́схрыст, язы́к на плячо́;
прикуси́ть язы́к зу́бы сцяць; гу́бы стулі́ць; язы́к зашы́ць;
язы́к хорошо́ подве́шен язы́к гла́дка хо́дзіць; гаво́рыць як ма́кам сы́пле;
язы́к пло́хо подве́шен языка́ няма́; язы́к без кле́ю ме́ле;
язы́к без косте́й язы́к як калаўро́так; язы́к па-за вушшу́ хо́дзіць; пытлю́е як млын;
язы́к мой — враг мой
язы́к не лопа́тка, зна́ет,
о́стрый на язы́к спры́тны на язы́к; язы́к як бры́тва;
типу́н тебе́ на язы́к ціпу́н (скулу́, стрык) табе́ на язы́к;
язы́к проглоти́л язы́к праглыну́ў, цяля́ты язы́к аджава́лі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ве́даць
1. знать, име́ть представле́ние;
2. знать;
3. знать; име́ть све́дения;
4. знать, быть знако́мым;
5. знать, сознава́ть;
6. знать, испы́тывать;
7.
8. ве́дать;
◊ адзі́н бог ве́дае — одному́ бо́гу изве́стно;
в. збо́льшага — знать бо́лее или ме́нее;
в. не ве́даю — знать не зна́ю;
ве́даем мы вас — зна́ем мы вас;
ве́дай на́шых — знай на́ших;
в. сваё ме́сца — знать своё ме́сто;
в. цану́ — (каму, чаму) знать це́ну (кому, чему);
в., дзе ра́кі зіму́юць — знать, где ра́ки зиму́ют;
в. ме́ру — знать ме́ру;
в. толк — (у чым) знать толк (в чём);
в. у тва́р — знать в лицо́;
в. усе́ хады́ і вы́хады — знать все ходы́ и вы́ходы;
в. як аблу́пленага — знать как облу́пленного;
в. як свае́ пяць па́льцаў — знать как свои́ пять па́льцев;
не в., куды́ (дзе) во́чы дзець — не знать, куда́ глаза́ деть;
не в., куды́ (дзе) дзе́цца — не знать, куда́ дева́ться;
не ве́даць, куды́ (дзе) ру́кі дзець — не знать, куда́ ру́ки деть;
не в. ме́ры — не знать ме́ры;
не хаце́ць в. — не хоте́ть знать;
хто ве́дае, хто яго́ ве́дае — почём знать, как знать, кто его́ зна́ет;
чорт (лі́ха) ве́дае што — чёрт зна́ет
то́лькі і ве́дае (ве́даю, ве́даеш і г.д.), што... — то́лько и зна́ет (зна́ю, зна́ешь и т.д.),
каб жа ве́даў — е́сли бы знал;
бу́дзеш (бу́дзеце і г.д.) в. — бу́дешь (бу́дете и т.д.) по́мнить (знать);
аго́нь яго́ ве́дае — ле́ший его́ зна́ет;
чорт (лі́ха, хале́ра) яго́ ве́дае — чёрт (ле́ший) его́ зна́ет;
в. даро́гу — знать доро́гу;
со́раму не в. — стыда́ не знать;
як я ве́даю —
дай бо́жа ды не ве́даю —
не ве́дае ле́вая, што ро́біць пра́вая —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
вядо́ма
1.
2.
3. утвердительная частица коне́чно, я́сно;
◊ аднаму́ бо́гу (ала́ху, чо́рту і пад.) в. — одному́ бо́гу (алла́ху, чёрту и т.п.) изве́стно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
варушы́цца
1. шевели́ться, вороши́ться; воро́чаться; дви́гаться; колеба́ться;
2. (суетливо двигаться) вози́ться, копоши́ться;
3. (о множестве мелких животных) кише́ть, копоши́ться;
4.
5.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
воз
1. (гружёная повозка) воз;
2. (количество чего-л., помещающееся на возу) воз;
3. теле́га
4.
◊ ваза́мі вазі́ць — воза́ми вози́ть;
пя́тае ко́ла ў во́зе — пя́тое колесо́ в теле́ге;
цягну́ць в. — тяну́ть воз;
што з во́за ўпа́ла, то́е прапа́ла —
пры́йдзе ко́за да во́за —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)