легальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць легальнага; узаконенасць чаго‑н. Легальнасць існавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лінючасць, ‑і, ж.

Уласцівасць лінючага (у 1 знач.). Лінючасць тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхаманкавасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ліхаманкавага (у 2 знач.). Ліхаманкавасць рухаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малаколькаснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць малаколькаснага; малая колькасць каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

манернасць, ‑і, ж.

Уласцівасць манернага. Народнае мастацтва не церпіць манернасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелкаводнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць мелкаводнага; мелкаводдзе. Мелкаводнасць ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелаяльнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нелаяльнага; нелаяльныя адносіны да каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненатуральнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ненатуральнага; штучнасць. Ненатуральнасць позы. Ненатуральнасць паводзін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непарыўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан непарыўнага. Непарыўнасць гістарычных сувязей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несумненнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць несумненнага; бясспрэчнасць. Несумненнасць перамогі. Несумненнасць доказаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)