усхвалява́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад усхвалявана.
2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў стане хвалявання. Леанід прыгадаў, як збіраўся на гэтае спатканне, усхваляваны, памаладзелы. Мележ. // Які выражае такі стан. Праз паўнадзіны з дыспетчарскага пакоя зноў ляцеў у эфір чысты і крышку усхваляваны галасок Люды. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
не́та
(іт. netto = літар. чысты)
1) вага тавару без упакоўкі (параўн. брута 1);
2) цана тавару, даход з вылікам скідак, расходаў (параўн. брута 2).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
chaste
[tʃeɪst]
adj.
1) цно́тны, цнатлі́вы, няві́нны; чы́сты, чэ́сны
2) прысто́йны, сьці́плы
3) Figur. про́сты (у сты́лі, гу́сьце), няшма́т аздо́блены
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
су́щий
1. (существующий) уст. і́сны;
2. перен., разг. сапра́ўдны, чы́сты, адзі́н;
э́то су́щий пустя́к гэ́та чы́стае (адно́) глу́пства;
су́щая пра́вда чы́стая пра́ўда;
су́щий чёрт разг. сапра́ўдны чорт;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
Святлі́ца ‘светлы чысты пакой у хаце, прызначаны звычайна для прыёму гасцей’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Стан., Сл. ПЗБ, Шат., Касп., Бяльк.; віц., Хрэст. дыял.), светлі́ца ‘светлая, прасторная хата’ (ТС). Укр. светли́ця, рус. светли́ца, польск. świetlica, чэш. světnice, ст.-чэш. svět(l)nice ‘тс’. Ад светлы (гл.), г. зн. ‘хата або пакой, дзе не было печы ў процілегласць “курной” хаце’; гл. Брукнер, 535; Махэк₂, 596.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нюа́нс, ‑у, м.
Адценне, нязначны пераход (колеру, гукаў). Нюансы сіняга колеру. Нюансы вымаўлення. □ Колькі сплыло гадоў, а я памятаю чысты голас хлопчыка да самых дробных нюансаў. «ЛіМ». // перан. Наогул адценне, тонкае адрозненне ў чым‑н. Нюансы настрою. □ Тонкім лірызмам, праўдзівасцю пачуцця, багаццем унутраных душэўных нюансаў вызначаюцца вершы Танка аб каханні. Бярозкін.
[Фр. nuance.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
святлі́ца, ‑ы, ж.
Уст. Светлы, чысты пакой у хаце, прызначаны звычайна для прыёму гасцей. Гэтая прасторная святліца з мноствам фікусаў, аганькоў, руж, пальмаў, якімі былі застаўлены ўсе вокны і палавіна падлогі, і была кватэрай Сашы. Шамякін. Пасядзела на кухні ў кутку з дзіцём я — не пусцілі ў святліцу бацькі. Куляшоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
vestal
[ˈvestəl]
1.
n.
1) вэста́лка f.
2) цнатлі́віца f.
3) мана́шка f.
2.
adj.
1) вэста́льскі
2) чы́сты; цнатлі́вы, няві́нны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
канасаме́нт м юрыд, фін, камерц Konnossemént n -(e)s, -e; Séefrachtbrief m -(e)s, -e;
парто́вы канасаме́нт Háfenkonnossement;
скразны́ канасаме́нт Dúrchgangskonnossament n;
чы́сты канасаме́нт réines Konnossemént
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
clean
[kli:n]
1.
adj.
1) чы́сты, незапэ́цканы
2) няві́нны
3) аха́йны
4) ро́ўны; гла́дкі; я́сны, выра́зны
a clean copy — выра́зная ко́пія
5) чы́сты
а) без прыме́шкі
б) без памы́лак
2.
adv.
1) чы́ста
2) зусі́м, ца́лкам
3.
v.t.
чы́сьціць, прыбіра́ць
•
- clean living
- clean out
- clean up
- come clean
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)