непазнава́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяніўся настолькі, што яго цяжка пазнаць. Цяжка было паверыць, што гора можа за суткі зрабіць чалавека непазнавальным. Ваданосаў. Міне некалькі дзесяткаў гадоў, і пустыні стануць непазнавальнымі. Гавеман.

2. Недаступны пазнанню. У свеце няма нічога непазнавальнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цяжкапрахо́дны, ‑ая, ‑ае.

Такі, па якім або праз які цяжка прайсці. Цяжкапраходнае балота. Цяжкапраходны лес.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шматво́пытны, ‑ая, ‑ае.

Які мае вялікі, багаты вопыт. Цяжка гутарыць з гэтым шматвопытным чалавекам. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрывы́чка:

з непрывы́чкі мне было́ ця́жка es war mir schwer, weil ich es nicht gewóhnt bin

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чарто́ўскі прысл. кніжн. (запазычанне з рускай мовы) verdámmt, verflúcht, vertéufelt;

чарто́ўскі ця́жка (es ist) verdámmt [verflúcht, vertéufelt] schwer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

чыта́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -а́ецца; незак.

1. Паддавацца чытанню; быць чытэльным.

Апавяданне чытаецца з цікавасцю.

Надпіс цяжка чытаецца.

2. безас. Пра наяўнасць жадання ці магчымасці чытаць.

Мне сёння не чытаецца.

3. перан. Распазнавацца, угадвацца па якіх-н. прыкметах.

У вачах чытаўся сум.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тяготи́ться быць у цяжа́р (каму, чаму), адчува́ць цяжа́р (ад каго, ад чаго), быць ця́жкім (ад чаго);

я тягощу́сь одино́чеством адзіно́та мне ў цяжа́р (мне ця́жка ад адзіно́ты);

она́ тяготи́лась его́ прису́тствием ёй было́ ця́жка ад яго́ прысу́тнасці.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

kaum

adv ледзь, ле́дзьве; чуць

es ist ~ zu gláuben — ця́жка паве́рыць [даць ве́ры]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zadowolić

зак. задаволіць; загадзіць;

trudno wszystkich zadowolić — усім цяжка дагадзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

недахо́длівы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які цяжка ўспрымаецца, не даходзіць да свядомасці; незразумелы, недаступны. Недаходлівы матэрыял кнігі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)