артацэ́нтр

(ад арта- + цэнтр)

мат. пункт перасячэння вышынь трохвугольніка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

środek

środ|ek

м.

1. сярэдзіна; цэнтр;

złoty ~ek — залатая сярэдзіна;

~ek ciężkości — цэнтр цяжару;

~ek ataku спарт. цэнтр нападзення;

2. сродак;

~ek zapobiegawczy — засцерагальны сродак;

~ki płatności эк. сродкі плацяжу;

~ki produkcji — сродкі вытворчасці;

3. сродак, мера, захад, спосаб;

~ki ostrożności — меры засцярогі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Míttelpunkt

m -(e)s, -e цэнтр, сярэ́дзіна

im ~ stéhen* — быць у цэ́нтры ўва́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Blíckpunkt

m -(e)es, -e цэнтр ува́гі

im ~ stéhen* — быць у цэ́нтры ўва́гі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zentrále

f -, -n

1) цэнтра́льная тэлефо́нная ста́нцыя

2) цэнтра́льны пункт, цэнтр, гало́ўнае аддзяле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

pivot​1 [ˈpɪvət] n.

1. пункт апо́ры; асно́ва

2. асно́ўны пункт, цэнтр;

His sculpture provides the pivot of the whole exhibition. Яго скульптура з’яўляецца стрыжнем усёй выстаўкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

śródmieście

śródmieści|e

н. цэнтр горада;

mieszkać w ~u — жыць у цэнтры горада

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

polonijny

які адносіцца да польскай эміграцыі;

działacz (ośrodek) polonijny — дзеяч (цэнтр) польскай эміграцыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dyspozycyjny

1. кіруючы; кіроўны;

ośrodek dyspozycyjny — цэнтр кіравання;

2. які ёсць у распараджэнні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загро́б Глыбокая яма ў рацэ, у зямлі; абрыў (Цэнтр. і Усх. Палессе Талст.). Тое ж загробіна (Цэнтр. і Усх. Палессе Талст.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)