імельма́н

[ням. М. Immelman = прозвішча ням. лётчыка (1890—1916)]

фігура вышэйшага пілатажу, пераварот самалёта цераз крыло ў верхнім пункце мёртвай пятлі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

скла́дны​I

1. (пра мову – плаўны) flíeßend; zusámmenhängend (звязны);

2. (добры, удалы) gut, gelúngen, erfólgreich; glücklich;

скла́днае жыццё ein glückliches Lében;

3. разм (фігура) gut gebáut, státtlich;

скла́дны хло́пец ein státtlicher Kerl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дамінава́ць

(лац. dominari)

1) пераважаць, панаваць, быць асноўным (напр. у карціне дамінуе чалавечая фігура);

2) узвышацца над навакольнай мясцовасцю (напр. гара дамінавала над горадам).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

барэлье́ф

(фр. bas-relief = літар. нізкі рэльеф)

від скульптуры, у якой фігура выступае на плоскай паверхні менш чым на палавіну сваёй таўшчыні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гарэлье́ф

(фр. haut-rélief = літар. высокі рэльеф)

від скульптуры, у якой фігура выступае на плоскай паверхні больш як на палавіну свайго аб’ёму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

гіпе́рбатан

(гр. hyperbaton = перастаноўка)

стылістычная фігура, у якой парушана ўсталяваная сінтаксічная паслядоўнасць слоў, што непасрэдна звязаны з тэкстам (гл. таксама інверсія 1).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

figure​1 [ˈfɪgə] n.

1. фігу́ра

2. асо́ба, дзе́яч;

He was a prominent figure of his time. Ён быў выдатным дзеячам свайго часу.

3. лі́чба

4. чарцёж; малю́нак

5. pl. figures infml арыфме́тыка;

have a head for figures мець арыфметы́чныя здо́льнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

васьмёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Разм. Лічба 8. // Назва некаторых прадметаў (трамвая, аўтобуса і пад.) пад нумарам 8. // Група з васьмі адзінак. Васьмёрка самалётаў.

2. Ігральная карта з васьмю ачкамі. Званковая васьмёрка.

3. Фігура, падобная на лічбу 8, якая апісваецца прадметам пры яго руху. Самалёт зрабіў васьмёрку.

4. Разм. Пагнутасць у веласіпедным коле. Выгнаць васьмёрку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мура́шнік, ‑а і ‑у, м.

1. ‑а. Надземная частка жылля мурашак у выглядзе кучы, капца зямлі, лісцяў і г. д. То тут, то там былі відаць шэрыя стажкі мурашнікаў. Сіняўскі.

2. ‑у. Мурашкі, якія жывуць у такім жыллі. // перан. Разм. Аб мностве людзей, якія рухаюцца, мітусяцца. З мільённага людскога мурашніку, што трапятаў перад Ганнінымі вачыма, рэльефна выступала фігура Рыгора. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сегме́нт, ‑а, М ‑нце, м.

1. Частка круга, абмежаваная дугой і яе хордай, а таксама частка шара, аддзеленая сякучай плоскасцю. // Фігура ці прадмет такой формы. Сегмент круга. Сегмент шара. Сегмент корпуса прэса.

2. Адзін з аднародных участкаў (членікаў), з якіх складаецца цела некаторых жывёл. Сегмент чарвяка.

3. Адзін з некалькіх аднародных участкаў, з якіх складаюцца некаторыя органы, часткі цела і пад. Сегмент пазванка.

[Ад лац. segmentum — адрэзак, палоса.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)