бака́н

(цюрк. bakam)

барвовая лакавая фарба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Láckfarbe

f -, -n эма́левая фа́рба, фарбава́льнік для ла́каў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Weiß

n -es, - бе́лы ко́лер; бе́лая фа́рба, бялі́лы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ко́бальт, ‑у, М ‑льце, м.

1. Хімічны элемент, серабрыста-белы метал з чырванаватым адлівам, цвярдзейшы за жалеза.

2. Цёмна-сіняя фарба, у састаў якой уваходзіць кобальт.

[Ням. Kobalt.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ла́кмус, ‑у, м.

Спец.

1. Фарба, якая пад дзеяннем кіслот набывае чырвоны, а пад дзеяннем шчолачаў сіні колер.

2. Тое, што і лакмусавая папера (гл. папера).

[Гал. lakmoes.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́сма

(цюрк. basma)

раслінная фарба для валасоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бістр

(фр. bistre)

цёмна-карычневая акварэльная фарба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шарла́х

(ням. Scharlach)

фарба ярка-чырвонага колеру.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

coloring

[ˈkʌlərɪŋ]

n.

1) афарбо́ўка f.

2) фа́рба f., пігмэ́нт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

oil color

1) але́йная фа́рба

2) але́й, карці́на, напіса́ная але́йнай фа́рбай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)