Малёўка ’каляровы аловак’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Малёўка ’каляровы аловак’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адскрэ́бціся, ‑скрабуся, ‑скрабешся, ‑скрабецца;
1. Абчысціць сябе, адскрабаючы што‑н.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клеявы́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да клею, уласцівы клею.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
клеявы́ Leim-; Klébe-;
клеява́я
клеява́я пало́ска Kléb(e)streifen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
жо́ўты, -ая, -ае.
1. Які мае колер аднаго з сямі асноўных колераў спектра — сярэдняга паміж аранжавым і зялёным; колеру яечнага жаўтка.
2.
3. Як састаўная частка некаторых батанічных, медыцынскіх, мінералагічных назваў.
Жоўтая ліхаманка — вострая заразная хвароба, якая распаўсюджана ў трапічных краінах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
пігмента́цыя
(
афарбоўка тканак жывых арганізмаў, абумоўленая наяўнасцю пігменту 1 (
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
Schwärze
1) чарната́
2) ва́кса
3) друка́рская
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
жёлтый
жёлтая кра́ска жо́ўтая
жёлтая вода́
жёлтая лихора́дка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
се́пія, ‑і,
1. Галаваногі малюск, у целе якога выпрацоўваецца карычневае фарбавальнае рэчыва.
2. Натуральная карычневая
3. Малюнак, выкананы такой фарбай.
[Ад грэч. sēpía.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фернамбу́к, ‑а і ‑у,
1. ‑а. Бразільскае дрэва з жоўта-чырвонай каштоўнай драўнінай.
2. ‑у. Драўніна гэтага дрэва.
3. ‑у. Чырвоная
[Ад геагр. назвы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)