капита́л в разн. знач. капіта́л, -лу м.;

фина́нсовый капита́л фіна́нсавы капіта́л;

промы́шленный капита́л прамысло́вы капіта́л;

стра́ны капита́ла краі́ны капіта́лу;

основно́й капита́л асно́ўны капіта́л;

переме́нный капита́л пераме́нны капіта́л;

иммигра́ция капита́ла імігра́цыя капіта́лу;

власть капита́ла ула́да капіта́лу;

жить на капита́л жыць на капіта́л;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падэ́ста

(іт. podesta, ад лац. potestas = улада)

1) вышэйшая адміністрацыйная асоба, галава выканаўчай і судовай улады ў гарадах-рэспубліках Італіі 12—16 ст.;

2) вышэйшая адміністрацыйная пасада ў гарадах Італіі ў 1926—1948 гг.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Regimént

I

n -s, -er полк;

bei éinem ~ díenen служы́ць у палку́

II

n -s, -e панава́нне, ула́да;

sie führt zu Háuse das ~ разм. яна́ кама́ндуе ў ха́це

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бюракраты́зм

(фр. bureaucratisme, ад bureau = бюро + + гр. kratos = улада)

1) канцыляршчына, папяровая валакіта, фармальныя адносіны да справы;

2) тое, што і бюракратыя 1.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

аўтарытары́зм

(фр. autoritarisme, ад лац. auctoritas = улада, уплыў)

сістэма кіравання, якая заснавана на неабмежаванай асабістай уладзе і абапіраецца на дыктатарскі рэжым (проціл. дэмакратыя 1).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

дэмакра́т

(фр. démocrate, ад гр. demos = народ + kratos = улада)

1) прыхільнік дэмакратыі 1;

2) член дэмакратычнай партыі;

3) той, хто вядзе просты спосаб жыцця.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

іера́рхія

(гр. hierarchia, ад heiros = свяшчэнны + arche = улада)

паслядоўнае размяшчэнне пасад, званняў, з’яў ад ніжэйшых да вышэйшых у парадку іх падпарадкаванасці (напр. службовая і.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ГЕАМО́РЫ

(грэч. geōmoroi),

землеўладальнікі ў Стараж. Грэцыі. У розных рэгіёнах і ў розны час яны мелі розны статус. У Атыцы — гэта адна з 3 груп свабоднага насельніцтва, якая, паводле падання, утварылася ў часы праўлення Тэсея (13 ст. да н.э.). Паступова яны страчвалі свае зямельныя надзелы за даўгі і траплялі ў даўгавое рабства. Рэформы Салона аднавілі б.ч. гаспадарак Геамораў, але ў 4 ст. да н.э. яны ў асноўным разарыліся. У Сіракузах і на в-ве Самас — арыстакраты, буйныя зямельныя ўласнікі, улада якіх скінула дэмасам. Некалькі разоў часова вярталі сваё панаванне, у 4 ст. да н.э. страцілі яго канчаткова.

т. 5, с. 121

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕНЕРА́Л-ГУБЕРНА́ТАР,

намеснік, 1) вышэйшая службовая асоба мясц. адміністрацыі ў Расіі ў 1703 — 1917. Меў усю паўнату грамадз. і ваен. улады. З 1775 узначальваў генерал-губернатарства. Прызначаўся імператарам і падпарадкоўваўся яму (фармальна Сенату). Меў права выдаваць абавязковыя пастановы па пытаннях грамадскага парадку і бяспекі, адмяняць рашэнні губернатараў. Улада генерал-губернатара ў Расіі захоўвалася да Лют. рэв. 1917 (акрамя Фінляндыі, дзе гэта пасада існавала да кастр. 1917).

2) У б. калоніях і дамініёнах Вялікабрытаніі, Францыі і інш. калан. дзяржаў кіраўнік калан. адміністрацыі.

3) У краінах брыт. Садружнасці прадстаўнік англ. манарха, які прызначаецца па рэкамендацыі мясц. урадаў.

т. 5, с. 153

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

небе́сный

1. нябе́сны; (о цвете — ещё) нябе́сна-блакі́тны, блакі́тны;

небе́сная во́ля (власть, си́ла и т. п.) рел. нябе́сная во́ля (ула́да, сі́ла і да таго́ падо́бнае), во́ля (ула́да, сі́ла і да таго́ падо́бнае) Бо́жая;

небе́сная канцеля́рия уст. нябе́сная канцыля́рыя;

Цари́ца Небе́сная Цары́ца Нябе́сная;

небе́сные тела́ нябе́сныя це́лы;

небе́сный свод, см. небосво́д;

2. (восхитительный) чаро́ўны, цудо́ўны;

◊

небе́сный гром, небе́сные гро́мы, небе́сный гнев (бич) рел. гнеў Бо́жы, кара Бо́жая, нябе́сная ка́ра;

Ца́рство (Ца́рствие) небе́сное уст. Ца́рства Нябе́снае;

Влады́ка (Оте́ц) небе́сный рел., высок. Улады́ка Нябе́сны;

ма́нна небе́сная ма́нна нябе́сная;

как пти́ца небе́сная як пту́шка нябе́сная.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)