Куша́к ’пояс, дзяга’. Параўн. рус. кушак (Сл. паўн.-зах., 2, 595; Бяльк.). Укр. кушак, рус. кушак, ст.-рус. кушакъ. Запазычанне з тур. kušak ’тс’ (Фасмер, 2, 439).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Маштакі́ ’тапачкі’ (шальч., Сл. ПЗБ). З польск. meszty ’тс’, якое з тур. mest ’лёгкія туфлі без абцасаў’. Суфікс, як у шчарбакі ’неглыбокія лёгкія лапці’. Гл., аднак, мэкшты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сян (sian) ’гэты’ (Тур.). Форма м. р. указальнага займенніка *sь (гл. сей) у спалучэнні з *‑nъ (гл. ён), параўн. спалучэнне з іншым указальным займеннікам *tъсіты, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Туро́ля — мянушка каровы (мёрск., Нар. сл.). Відаць, ласкальная назва жывёлы з суф. ‑ол‑я (параўн. віц. чарно́ля ‘чорнавалосая’), утвораная ад тур1 (гл.). Параўн. турыца1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

башыбузу́к

(тур. bašybozuk)

1) салдат нерэгулярных турэцкіх войск у 18—19 ст.;

2) перан. грубы, бязлітасны, жорсткі чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

газы́р

(тур. hazir, ад ар. hazīr = гатовы, прыгатаваны)

адно з патронных гнёзд, нашытых радамі на грудной частцы чэркескі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

імбры́чак

(польск. imbryczek, ад imbryk < тур. ibrik, ад ар. ibrik = збан для вады)

уст. чайнік для заваркі чаю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

карака́л

(фр. caracal, ад тур. karakulah = чорнавухі)

драпежная млекакормячая жывёла сям. кашэчых, пашыраная ў пустынях Афрыкі і Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кенды́р

(тур. kendir = каноплі)

травяністая расліна сям. барвенкавых, пашыраная пераважна ў субтропіках, валакно якой выкарыстоўваецца ў тэкстыльнай прамысловасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ятага́н

(тур. jatagan)

сякучая халодная зброя з выгнутым лязом, распаўсюджаная ад 16 ст. у туркаў, арабаў і персаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)