insomuch as

а) таму́ што, пако́лькі

б) да тако́й ступе́ні, што

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Найпагатові ’больш за ўсё, асабліва’ (Яруш.). Прэфікс найвышэйшай ступені параўнання пай‑ з прыслоўем па́гатаві (пбготови) ’больш за ўсё, тым больш’: Коли тобЬ, такъ мнѣ поготови треба (Нас.); апошняе — з па‑ (ужываецца для ўзмацнення вышэйшай ступені параўнання) і гатовы (гл.) у кампаратыве.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

nth [enθ] adj.

1. math. n-ны, э́нны, любы́;

ten to the nth power дзе́сяць у э́ннай ступе́ні, дзе́сяць у ступе́ні n;

2. infml э́нны, со́ты, ты́сячны;

for the nth time не раз, като́ры раз, со́ты/ты́сячны раз;

I’ve read it for the nth time. Я прачытаў гэта тысячны раз.

♦

to the nth degree у найвышэ́йшай ступе́ні, надзвыча́йна, да кра́йнасці

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

во́кіс, ‑у, м.

Спец. Сярэдняя ступень акіслення рэчыва (у адрозненне ад закісу — ніжэйшай і перакісу — вышэйшай ступені). Вокіс жалеза, медзі, вугляроду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

энцыклапеды́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць энцыклапедычнага. Толькі справядліва і другое: навуковым памкненням Адама Ягоравіча нельга адмовіць у пэўнай ступені энцыклапедычнасці. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jednakowy

аднолькавы;

w ~m stopniu — у аднолькавай ступені

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

poniekąd

да (у) пэўнай ступені; нейкім чынам; амаль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

doktorant

м. аспірант; саіскальнік вучонай ступені кандыдата навук

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

graduation

[,grædʒuˈeɪʃən]

n.

1) вы́пуск -у m., заканчэ́ньне шко́лы, унівэрсытэ́ту

2) атрыма́ньне або́ нада́ньне навуко́вае ступе́ні

3) цырыманія́л нада́ньня навуко́вае ступе́ні

4) нано́шаньне шкалы́; шкала́ f

5) града́цыя f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

promocja

ж.

1. перавод (у наступны клас);

2. прысваенне навуковай ступені;

promocja doktorska — прысваенне ступені доктара;

3. прамоцыя, заахвочванне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)