экзаменава́цца, ‑нуюся, ‑нуешся, ‑нуецца; незак.

1. Здаваць экзамен. Экзаменуецца вучань трэцяе групы Іван Ванька. Ён з указкаю стаіць каля карты. Колас.

2. Зал. да экзаменаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Жало́жнік ’вугал насупраць печы’ (Сцяшк. МГ: «уся пасуда ў нас стаіць у жаложніку»). Відаць, недакладна ўказана семантыка; фанетычная асіміляцыя: першае ж замест з: заложнік ’паліца для пасуды’ (гл).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пахожы ’смачны, чысты (аб вадзе)’ (фалькл.) (Федар., 7). Да пахадзіць < хадзіць (гл.). Спачатку ў лексемы пахожы было, відаць, значэнне ’праточны — які не стаіць, а ідзе, цячэ’, пазней ’чысты’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

суперінтэндэ́нт

(лац. superintendens, -ntis = вярхоўны наглядчык)

1) асоба, якая стаіць на чале пратэстанцкай царкоўнай акругі;

2) службовая асоба ў ЗША, якая ўзначальвае дэпартамент народнай адукацыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

kląć

незак. лаяцца, клясці, праклінаць;

kląć na czym świat stoi — лаяцца на чым свет стаіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dummy​1 [ˈdʌmi] n.

1. ля́лька;

a tailor’s/dressmaker’s dummy манеке́н;

He stands there like a stuffed dummy. Ён стаіць як балван.

2. пусты́шка (соска)

3. AmE, infml ду́рань, ёлупень, астало́п, абэ́лтух

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

situated [ˈsɪtʃueɪtɪd] adj.

1. разме́шчаны;

a badly situated village вёска, яка́я стаі́ць у дрэ́нным ме́сцы

2. fml той, хто знахо́дзіцца ў які́х-н. абста́вінах, умо́вах;

situated as I am у маі́х абста́вінах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наднацыяна́льны, ‑ая, ‑ае.

Які стаіць па свайму становішчу, па сваіх паўнамоцтвах як бы вышэй нацыянальных органаў, інстытутаў асобнай краіны; агульны для многіх нацый, дзяржаў капіталістычнага свету.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пры́казкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыказкі, з’яўляецца прыказкай. Прыказкавы выраз. Прыказкавая форма. □ На другім месцы па колькасці сабранага прыказкавага матэрыялу стаіць Слонімскі павет. Саламевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́фарбаваць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак., што.

Пакрыць фарбай; пафарбаваць. Дом — усім дамам дом. Акон на дзесяць махнула [Параска]. Правільна, будаваць дык будаваць. Выфарбавала. Як лялька стаіць. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)