тру́сіць, тру́шу, тру́сіш, тру́сіць; незак. (разм.).

1. Трэсціся, дрыжаць ад страху, хвалявання; баяцца.

2. што. Растрасаць што-н., церушыць.

Т. сена.

3. што. Сыпаць у невялікай колькасці што-н. сыпкае.

Т. соль у страву.

4. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Па́даць дробнымі кроплямі, церушыць (пра дождж).

5. Бегчы трушком, подбегам.

|| зак. стру́сіць, стру́шу, стру́сіш, стру́сіць; стру́шаны (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

азі́д

(ад азот + гр. eidos = выгляд)

соль азоціставадароднай кіслаты; выкарыстоўваецца пераважна як выбуховае рэчыва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

галіме́тр

(ад гр. hals, halos = соль + -метр)

прыбор для вымярэння канцэнтрацыі раствораў кухоннай солі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

чарню́шчы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Зусім чорны. За вялікім сталом, які стаяў убаку, за паўквартай гарэлкі сядзеў чарнюшчы бадзяга ў лахманах; на стале ляжаў акраец чэрствага хлеба і хвост селядца, на якім выступіла соль. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распусці́цца сов.

1. в разн. знач. распусти́ться;

2. (о цветах, почках) распусти́ться, раскры́ться;

3. распусти́ться; разбалова́ться, избалова́ться;

4. избалова́ться, разврати́ться;

5. распусти́ться, раствори́ться, разойти́сь;

соль ~ці́лася — соль раствори́лась (разошла́сь);

6. (о воске и т.п.) растопи́ться;

7. (о пружине) разжа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ба́ржа, ‑ы; Р мн. барж; ж.

Вялікае пласкадоннае судна для перавозкі грузаў. На якарах, чакаючы разгрузкі, стаялі дзесяткі нізка аселых барж. Карпаў. Па Бярэзінскай [воднай] сістэме перавозіліся ў баржах і лодках збожжа, соль, крупы. В. Вольскі.

[Фр. barge.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Магне́зія ’вокіс, або соль магнія’ (ТСБМ) запазычана з рус. навуковай тэрміналогіі — магнезия, якое з ням. Magnesia або з н.-лац. magnesia < грэч. Μαγνησία — назва мясцовасці ў Фесаліі, горада ў Лідзіі (Гараеў, 448; Фасмер, 2, 556).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

крон​1

[ням. Kron(gelb), ад гр. chroma = фарба]

мінеральная жоўтая фарба, соль хромавай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

vinegar [ˈvɪnɪgə] n. во́цат;

double vinegar во́цатная эсэ́нцыя;

like vinegar кі́cлы (пра тон, твар чалавека і да т.п.)

♦

pour vinegar into the wounds ≅ сы́паць соль на ра́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спрасава́цца, ‑суецца; зак.

Шчыльна злучыцца, сціснуцца ў выніку прасавання. // Зляжацца, ушчыльніцца пад цяжарам, ціскам. Сціснутая страшэнным цяжарам зямных пластоў, соль, і калійная і спажыўная, — спрасавалася, сплавілася ў суцэльны, без адзінай трэшчынкі, важкі і цвёрды камень. Чаркасаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)