1. Які мае своеасаблівы смак, падобны на смак лімона, журавін.
К. яблык.
К. сок.
2. Які закіс у выніку браджэння, прыгатаваны квашаннем.
Кіслае малако.
Кіслая капуста.
3.перан. Які выражае незадаволенасць; паніклы (разм.).
К. настрой.
К. выраз твару.
4. Які змяшчае кіслату (у 2 знач.; спец.).
Кіслая глеба.
|| наз.кіслата́, -ы́, ДМ -лаце́, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сачы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., со́чыцца; незак.
1. Цячы, выцякаць па кроплі або тонкім струменем з чаго-н.; выдзяляцца.
Вада сочыцца з цэбра. 3 бярозы сачыўся сок.
2. Пранікаць, пападаць унутр (пра вадкасць).
У боты сочыцца вада.
3.перан. Пранікаць куды-н. праз што-н. (пра святло, гукі і пад.).
Праз шчыліны дзвярэй сачылася святло.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
sap1[sæp]n.
1.сок (раслін); жыві́ца
2. жыццёвыя сі́лы, эне́ргія;
the sap of youth сі́лы юна́цтва
3.infml ду́рань, дуры́ла
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
shrub[ʃrʌb]n.
1. куст;
shrub roses куставы́я ру́жы
2.AmE шраб, фрукто́вы сок з вадо́ю і во́цатам;
raspberry shrub малі́навы шраб
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
пасу́дак, ‑дку, м., зб.
Разм. Тое, што і посуд. Міронава дачка мабыць толькі што прыбрала вячэру і мые пасудак.Скрыган.— Я пахвалю любы пасудак, калі ў ім будзе чысты бярозавы сок.Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
malina
malin|a
ж. маліны;
sok z malina — малінавы сок
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Зрабіць трохі салодкім ці больш салодкім. Падсаладзіць малако. Падсаладзіць яблычны сок.//перан. Зрабіць больш прыемным. Гаварыла Дзіміна проста, без жадання згладзіць вострыя вуглы або падсаладзіць непрыемную праўду.Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пасо́ка ’свіная кроў’ (віл., паст., Сл. ПЗБ), ’загуслая ў камкі кроў’ (КЭС, лаг.; Нас.), пасыка ’кроў, што вылілася з раны’, ’кроў забітай жывёлы’, ’сукравіца’ (Др.-Падб., Гарэц.). Укр.пасока’ ’сукравіца, кроў’, рус.пасока ’лімфа, сукравіца’, ’сок дрэва’, польск.posoka, устарэлае posok ’юха, разлітая кроў’, ’сукравіца’, ’юшка з крыві’, ’кроў дзікай жывёлы, якую праследуе сабака’, ’загуслая кроў’. Роднаснымі да іх будуць рус.паўн.осока ’гной з раны’, ’гнаявая жыжка’ і серб.-харв.осока ’сок’, ’сыроватка з-пад брынзы’, ’пот (у жывёл)’, ’мача’, ’сукравіца’. Да па‑ (< прасл.pa‑) з дэмінутыўнай функцыяй і сок (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
о́піум, о́пій
(лац. opium, ад гр. opion = макавы сок)
1) наркотык, высушаны млечны сок з галовак няспелага маку; выкарыстоўваецца для атрымання розных лекавых сродкаў;
2) перан. тое, што атупляе розум, свядомасць.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
juice
[dʒu:s]
n.
1) сок -у m.
2) су́тнасьць, дух чаго́-н.
3) informal электры́чны ток
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)