Méilenstein

m -(e)s, -e

1) слуп [ка́мень], які́ пака́звае адле́гласць у мі́лях

2) перан. вяха́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падкапа́ць

1. (раскапаць зямлю пад чым-н.) untergráben* vt;

падкапа́ць слуп [куст, карані́] éinen Pfahl [ein Gebüsch, die Wúrzeln] untergráben*; unterhöhlen vt;

2. (паглыбіць) vertíefen vt, tíefer máchen;

падкапа́ць роў éinen Gráben vertíefen [tíefer máchen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

верая́

1. Узгорак (Слаўг.).

2. Вароты з дзвюх палавін. (Слаўг.).

3. Шула, слуп у варотах або агароджы (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

пералі́вісты, ‑ая, ‑ае.

1. Які гучыць з частымі пералівамі. Пералівістыя пераборы гармоніка. □ З мястэчка, да якога было пяць вёрст, даносіўся глухі пералівісты гул ад касцельных званоў. Пестрак.

2. Які свеціцца, пераліваецца рознымі колерамі. Выплыў круглы і светлы месяц, і адразу ж праз увесь Сож паслаўся серабрысты пералівісты слуп святла. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыва́сты, ‑ая, ‑ае.

Разм. З вялікай грывай (у 1 знач.). Чуваць было вызвоньванне званочкаў, якімі былі абвешаны грывастыя шыі чорных коней. Пестрак. З-за дрэў пазіралі лютыя тыгры, грывастыя львы і малпы. Грамовіч. // Падобны на грыву, у форме грывы. Праз белае воблака пары прабіўся агонь і грывасты слуп чорнага дыму. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pole

I [poʊl]

1.

n.

1) слуп -а́ m.; кол кала́ m., кало́к -ка́ m.; ты́чка, па́лка f.

a telephone pole — тэлефо́нны слуп

a ski pole — лы́жная па́лка

2) буса́к -а́ m. (у чаўне́)

2.

v.

ру́хаць чо́вен або́ плыт бусако́м

II [poʊl]

n.

по́люс -а m.

The North Pole — паўно́чны по́люс

•

- poles apart

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пень пень, род. пня м.;

◊

стоя́ть как пень стая́ць як слуп, стая́ць як пень у бе́лы дзень;

через пень-коло́ду працу́е і сма́ку не чу́е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

swarm​2 [swɔ:m] v.

1. раі́цца; лята́ць ро́ем, чарадо́й

2. то́ўпіцца;

swarm with smb./smth. быць перапо́ўненым кім-н./чым-н.

swarm up [ˌswɔ:mˈʌp] phr. v. узбіра́цца, кара́скацца;

swarm up a pole ускара́скацца на слуп

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

mast

[mæst]

1.

n.

1) ма́чта, шчо́гла f.

2) высо́кі слуп -а́ m.

2.

adj.

ма́чтавы, шчо́главы

mast timber — ма́чтавы лес

3.

v.t.

ста́віць ма́чту

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

*Астрапянець, остропыни́ти ’аслупець’ (Клім.). Відаць, звязана з строп, страпілы, укр. стропина ’розныя віды бярвенняў, слупоў’; іншая магчымасць — сувязь з укр. стропи́тся ’сайсці са шляху, з розуму’. Але хутчэй остропынити «стаць як стропына», як аслупець «стаць як слуп».

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)