крывашы́п, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Дэталь механізма, якая служыць для пераўтварэння вярчальнага руху ў паступальны і наадварот.

|| прым. крывашы́пны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ку́заў, -зава, мн. -завы, -заваў, м.

Частка павозкі, экіпажа, аўтамашыны і пад., якая служыць для размяшчэння людзей або грузаў.

|| прым. кузаўны́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акуля́ры, -аў.

Аптычная прылада з дзвюх лінз, якая служыць для выпраўлення недахопаў зроку або засцярогі вачэй ад пашкоджання.

А. для блізарукіх.

Сонцаахоўныя а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прабо́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Металічная дужка, убітая ў дзверы вечка і пад., што служыць для навешвання замка.

|| прым. прабо́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параўна́льны

1. (заснаваны на параўнанні) verglichend;

2. (які служыць для параўнання) Verglichs-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

army [ˈɑ:mi] n.

1. а́рмія

2. во́йска;

Her husband is in the army. Яе муж служыць у войску.

3. вялі́кая ко́лькасць, мно́ства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inure

[ɪnˈjʊr]

1.

v.t.

зачаро́ўваць, прывуча́ць, прызвыча́йваць

2.

v.i.

служы́ць, ісьці́ на кары́сьць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ши́рма прям., перен. шы́рма, -мы ж.;

ство́рчатая ши́рма ство́ркавая шы́рма;

служи́ть ши́рмой служы́ць (з’яўля́цца) шы́рмай.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падмацава́нне, -я, н.

1. гл. падмацаваць.

2. мн. -і, -яў. Тое, што падмацоўвае, служыць дапамогай, падтрымкай (пераважна пра дадатковыя людскія рэзервы).

Прыбылі свежыя падмацаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падтры́мліваць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. гл. падтрымаць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.), што. Служыць апорай для чаго-н.

Падпоры падтрымлівалі столь.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)