вы́ісціць
‘дакладна выканаць што-небудзь (выісціць сваё слова); задавольніць каго-небудзь, учыніць што-небудзь (за крыўду выісціць што-небудзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
вы́ішчу |
вы́ісцім |
| 2-я ас. |
вы́ісціш |
вы́ісціце |
| 3-я ас. |
вы́ісціць |
вы́ісцяць |
| Прошлы час |
| м. |
вы́ісціў |
вы́ісцілі |
| ж. |
вы́ісціла |
| н. |
вы́ісціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
вы́ісці |
вы́ісціце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
вы́ісціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
дапасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.
1. Падагнаць, прыладзіць (разм.).
Д. новае тэхнічнае прыстасаванне.
2. Паставіць залежнае слова ў тым самым родзе, ліку, склоне, у якім стаіць галоўнае слова.
Д. прыметнік да назоўніка.
|| незак. дапасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
полісемі́я, -і, ж.
У мовазнаўстве: наяўнасць у аднаго слова некалькіх значэнняў; мнагазначнасць.
|| прым. полісемі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дыялекты́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.
Слова або выраз якога-н. дыялекту, ужытыя ў літаратурнай мове.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вузка...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая ўжыв. ў знач. слова «вузкі», напр.: вузкалобы, вузкаплечы, вузкаспецыяльны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́мавіць, -маўлю, -мавіш, -мавіць; -маўлены; зак., што.
Выгаварыць, сказаць.
В. слова.
|| незак. вымаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апо́страф, -а, мн. -ы, -аў, м.
Надрадковы знак у выглядзе коскі (’), напр., у напісанні слова «надвор’е».
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абра́за, -ы, мн. -ы, абра́з, ж.
1. гл. абразіць.
2. Абразлівае слова, абразлівы ўчынак.
Цяжкая а.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
агра...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае знач. слова «агранамічны», напр.: аграбаза, агравучоба, аграгурток, агралабараторыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цюркі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.
Слова або моўны зварот, запазычаны з адной з цюркскіх моў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)