дыфра́кцыя, ‑і, ж.

У фізіцы — агібанне хвалямі (светлавымі, гукавымі і пад.) сустрэчных перашкод. Дыфракцыя святла.

[Ад лац. diffractio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спектрафато́метр, ‑а м.

Прыбор для вымярэння паглынання, адбіцця або прапускання святла ў асобных участках спектра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ультрамікраскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ультрамікраскапіі; з памерамі, меншымі даўжыні хвалі бачнага святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фато́ліз, ‑у, м.

Спец. Раскладанне вадкіх, цвёрдых або газападобных рэчываў пад уздзеяннем святла. Фатоліз вады.

[Ад грэч. phōs, phōtos — святло і lysis — раскладанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фотаметры́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Рабочы, які пры дапамозе фатометра вымярае сілу святла электрычных лямпачак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

этыяля́цыя, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць змен, якія адбываюцца ў арганізме раслін пад уплывам адсутнасці святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

си́нтез сі́нтэз, -зу м.;

си́нтез белко́в хим. сі́нтэз бялко́ў;

си́нтез бе́лого све́та физ. сі́нтэз бе́лага святла́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каме́та, -ы, ДМ -ме́це, мн. -ы, -ме́т, ж.

1. Нябеснае цела, якое мае выгляд абкружанай туманнай абалонкай яркай светлай плямы з вузкай паласой святла ў форме хваста.

2. Рачное быстраходнае пасажырскае судна на падводных крылах (разм.).

|| прым. каме́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

АНАЛІЗА́ТАР,

1) у оптыцы — прыстасаванне для выяўлення характару палярызацыі святла. Лінейныя аналізатары служаць для выяўлення лінейна (плоска) палярызаванага святла і вызначэння становішча яго плоскасці палярызацыі, ступені палярызацыі часткова палярызаванага святла. Як аналізатары выкарыстоўваюць палярызацыйныя прызмы, паляроіды, пласцінкі турмаліну і інш. Аналізатар для святла з кругавой і эліптычнай палярызацыяй звычайна складаюцца з аптычнага кампенсатара і лінейнага аналізатара. Гл. таксама Палярызатар.

2) У прамысловасці — прылада ці вымяральнае прыстасаванне хім. саставу газаў, вадкасцяў, цвёрдых і сыпкіх рэчываў. Паводле метаду аналізу бываюць цеплавыя, магн., мех., хім., электрахім., аптычныя, радыеізатопныя і інш.

Да арт. Аналізатар. Аптычная схема цукрамера: S — крыніца святла; D1, D2 — дыяфрагмы; O1 — аб’ектыў; 1 — палярызатар; 2 — трубка з растворам цукру; 3 — кампенсатар; 4 — аналізатар; O2 + OR — зрокавая труба; 5 — шкала; O3 — акуляр шкалы.

т. 1, с. 334

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

малапатрабава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не прад’яўляе вялікіх патрабаванняў да каго‑, чаго‑н. Малапатрабавальныя да святла расліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)