diffident [ˈdɪfɪdənt] adj. (about) сарамлі́вы, нясме́лы;

He is diffident about his success. Пра свой поспех ён гаворыць вельмі стрымана.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́полнить сов.

1. (исполнить) вы́канаць; здзе́йсніць; (сделать — ещё) зрабі́ць;

вы́полнить свой долг вы́канаць свой абавя́зак;

вы́полнить рабо́ту вы́канаць (зрабі́ць) рабо́ту;

2. спец. (наполнить) напо́ўніць;

вы́полнить песко́м вы́боины на доро́ге напо́ўніць пяско́м выбо́іны (калдо́біны) на даро́зе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

дамасе́дства, ‑а, н.

Схільнасць, прывычка праводзіць свой вольны час дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напу́дрыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Пакрыць свой твар слоем пудры.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

úmdeuten

vt вытлума́чваць (на свой лад); тлума́чыць іна́чай [іна́кш]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

пааджыва́ць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

1. Пражыць свой век — пра ўсіх, многіх. // (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Адслужыць свой час — пра ўсё, многае.

2. Тое, што і паажываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

odpowiedni

адпаведны;

w ~m czasie — своечасова (у свой час)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

skaptować

зак. разм. завербаваць; прыцягнуць (схіліць) на свой бок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

свае́

1. мест. притяж., мн. свои́; см. свой;

2. в знач. сущ. (родственники, близкие) свои́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

свая́ мест.

1. мест. притяж., ж. своя́; см. свой;

2. в знач. сущ. ро́дственница, родня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)