дэзінфе́ктар, ‑а, м.

1. Той, хто робіць дэзінфекцыю.

2. Рэчыва, сродак, якія ўжываюцца для дэзінфекцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ля́лечнік, ‑а, м.

1. Майстар, які робіць лялькі.

2. Разм. Акцёр або рэжысёр лялечнага тэатра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фальшывамане́тчык, ‑а, м.

Той, хто робіць фальшывыя грошы. [У лагеры] бестэрмінова сядзелі гамбургскія бандыты, берлінскія фальшываманетчыкі. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шынарамо́нтны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рамонту шын; які робіць рамонт шын. Шынарамонтны завод.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., што.

1. Зрабіць усё, многае.

П. усю работу.

2. Папрацаваць некаторы час.

П. на ўборцы бульбы.

◊

Нічога не паробіш або што (ж) паробіш (разм.) — пра неабходнасць згадзіцца з тым, што ёсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драбі́ць, драблю́, дро́біш, дро́біць; дро́блены; незак., што.

1. Разбіваць на дробныя часткі.

Д. камень.

2. перан. Раздзяляць, расчляняць.

Д. нагрузку.

|| зак. раздрабі́ць, -блю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены.

|| наз. драбле́нне, -я, н.

|| прым. драбі́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выліча́льнік, ‑а, м.

1. Асоба, якая займаецца вылічэннямі. Вылічальнік канструктарскага бюро.

2. Прыбор, які робіць вылічэнні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэгаза́тар, ‑а, м.

1. Апарат для дэгазацыі.

2. Той, хто робіць дэгазацыю.

3. Сродак для дэгазацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ничегонеде́лание разг. пусто́е ба́ўленне ча́су; марнава́нне ча́су; (безделье) безрабо́цце, -цця ср.; (лодырничание) ло́дарнічанне, -ння ср.; гульта́йства, -ва ср.; в сочетании с предлогами «от, при» и т. п. переводится обычно выражениями ад таго́, што нічо́га не ро́біць, калі́ нічо́га не ро́біць и т. п.;

он уста́л от ничегонеде́лания ён стамі́ўся ад таго́, што нічо́га не ро́біць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэлінкве́нт

(лац. delinquens, -ntis = які робіць правіннасць)

правапарушальнік (у англа-амерыканскім праве).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)