Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Пралупі́цца ’абудзіцца рана’ (добр., Мат. Гом.). Конфікснае ўтварэнне (пра- + іцца) ад лупы ’вочы’ (гл. лупа).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
праку́с, ‑у, м.
Рана ад укусу; пракушанае месца. Асабліва небяспечныя для худобы паўторныя пракусы скуры на месцы не зажыўшай яшчэ ранкі.Матрунёнак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нацямку́, прысл.
Разм. Досвіткам, на світанні; прыцемкам. Касіць зачыналі рана, нацямку.Сачанка.Дапытвалі [арыштаваных] аж да вечара. Ужо нацямку ўсіх пагналі ў Глыбокае.Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стале́тнік, ‑у, м.
Разм. Тое, што і альяс. Піліп папраўляўся. Ужо хадзіў па хаце. Рана на шчацэ, старанна змазаная сокам сталегніку, зацягнулася.Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цямо́чак, ‑чку, м.
У выразе: на цямочку — вельмі рана, на світанні. Устане гаспадыня ўзімку ўранні, яшчэ на цямочку, печ адслоніць, каб запаліць.Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
odumrzeć
odum|rzeć
зак.кніжн. памерці, пакінуць каго;
rodzice go wcześnie ~arli — бацькі яго рана памерлі; ён рана застаўся сіратой
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
рэ́заны
1. geschnítten; Schnitt-;
рэ́заная ра́на Schníttwunde f -, -n;
2.спарт.:
рэ́заны мяч geschníttener Ball
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)