рэўматало́гія, ‑і, ж.

Раздзел медыцыны, які вывучае рэўматызм і метады яго лячэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сейсмаме́трыя, ‑і, ж.

Раздзел сейсмалогіі, які распрацоўвае метады вымярэння ваганняў зямной кары.

[Ад грэч. seismós — ваганне, землетрасенне і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

склераметры́я, ‑і, ж.

Спец. Раздзел фізікі, у якім вывучаецца цвёрдасць розных матэрыялаў.

[Грэч. sklērós — цвёрды і métron — мера.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генеало́гія, -і, ж.

1. Раздзел гістарычнай навукі, які вывучае паходжанне і сувязі асобных родаў¹ (у 2 знач.).

2. Гісторыя роду¹ (у 2 знач.); радаслоўе.

|| прым. генеалагі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вінагра́дарства, ‑а, н.

1. Развядзенне вінаграду.

2. Раздзел сельскагаспадарчай навукі аб развядзенні вінаграду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антрапагене́з, ‑у, м.

Раздзел антрапалогіі, які вывучае працэсы эвалюцыі чалавека на розных этапах.

[Ад грэч. ánthrōpos — чалавек і genesis паходжанне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ларынгало́гія, ‑і, ж.

Спец. Раздзел медыцыны, які вывучае анатомію, фізіялогію і хваробы гартані.

[Ад грэч. larynx — гартань і logos — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейрафізіяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел фізіялогіі, які вывучае функцыі нервовай сістэмы чалавека і жывёл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

палеаантрапало́гія, ‑і, ж.

Раздзел антрапалогіі, які вывучае фізічны тып і эвалюцыю выкапнёвага чалавека.

[Ад грэч. palaios — старажытны, anthrōpos — чалавек і logia — вучэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыганаме́трыя, ‑і, ж.

Раздзел геаметрыі, які вывучае суадносіны паміж старанамі і вугламі трохвугольніка.

[Ад грэч. trigonon — трохвугольнік і metreō — вымяраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)