Разбітны́ ’лоўкі’ (астрав. , Сл. ПЗБ ), ’развіты’ (Касп. ), розбітны́ ’кемлівы, бойкі’ (ТС ), рус. разбитно́ й ’прабіўны, зарадны; прайдошлівы’. Прыставачны аддзеяслоўны прыметнік ад разбіць прасл. *bitьnъ(jь) ’баявы, доблесны, бравы’ (ЭССЯ , 2, 102–103), а таксама біту́ н ’задзірысты чалавек’ (КЭС ). Да семантыкі параўн. разбі́ цца ў ляпёшку ’дасягнуць мэты насуперак усяму’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
развороши́ ть сов. разг. ы́ ць, разваро́ чаць, мног. о́ чваць; растрэ́ сці, мног. а́ ць, парастрэ́ сваць; раскіда́ ць, мног. а́ ць; (о сене в прокосах) разбі́ ць , мног. а́ ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
патру́ шчыць , ‑трушчу, ‑трушчыш, ‑трушчыць; зак. , што .
Разм. Падушыць, паламаць, раздушыць, разбіць усё, многае. На дарозе стаялі мужчыны; вада замерзла, але колы машын і фурманак, ногі людзей патрушчылі слабы лядок. Шамякін . Магчыма, думала Каця, крушэння і не будзе, бо каменьчыкі невялікія. Патрушчыць іх поезд, і ўсё тут. Васілёнак .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассадзі́ ць , -саджу́ , -са́ дзіш, -са́ дзіць; -са́ джаны; зак.
1. каго (што ). Усадзіць (многіх) на месца.
Р. гасцей.
2. каго (што ). Пасадзіць паасобку адзін ад аднаго.
Р. непаслухмяных вучняў.
3. што . Перасадзіць расліны радзей, у іншае месца.
Р. агуркі.
Р. агрэст.
4. што . Моцным ударам разбіць , параніць, разламаць (разм. ).
Р. галаву.
Р. акно.
|| незак. расса́ джваць , -аю, -аеш, -ае (да 1—3 знач. ).
|| наз. расса́ дка , -і, Д М ж. і расса́ джванне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
щепа́
1. см. ще́ пка 1
2. см. ще́ пка 2
3. собир. (щепяные изделия)а́ нка, -кі ж.
◊
разби́ ть в ще́ пы разбі́ ць на дру́ зачкі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zerstückeln
vt
1) разбі́ ць ; (раз)дзялі́ ць [разрэ́ заць, разарва́ ць] на кава́ лкі; пакрамса́ ць
2) перан. дзялі́ ць на ча́ сткі; драбі́ ць, расчляня́ ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
пабі́ цца
1. (разбіць á gen* vi s
2. (пабіць адзін аднаго ) sich prügeln, sich schlá gen* ; einá nder (sich D á are gerá ten*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
разнести́ сов. в разн. знач. е́ сці, мног. о́ сіць; (тучи, облака — ещё) разагна́ ць, разве́ яць; (разбить — ещё) разбі́ ць ; (раздуть, сделать пухлым — ещё) безл. , разг. е́ рці;
разнести́ пи́ сьма разне́ сці (паразно́ сіць) лісты́ ;
разнести́ счета́ по кни́ гам разне́ сці раху́ нкі па кні́ гах;
разнести́ слу́ хи разне́ сці чу́ ткі;
ве́ тер разнёс ту́ чи ве́ цер разнёс (разагна́ ў, разве́ яў) хма́ ры;
щёку разнесло́ безл. у́ разне́ сла;
разнести́ зара́ зу разне́ сці зара́ зу;
разнести́ снаря́ дом разне́ сці (разбі́ ць ) снара́ дам;
как его́ разнесло́ ! як яго́ распе́ рла!;
◊
разнести́ в пух и прах разбі́ ць ушчэ́ нт;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
rozklekotać
зак.
1. расхістаць, разбіць ;
2. разладзіць; расстроіць;
rozklekotać fortepian разм.
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
zdruzgotać
зак. разбіць ушчэнт; раструшчыць; размажджэрыць; зруйнаваць; разбурыць;
zdruzgotać sobie kolano — расквасіць калена
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)