1) пля́ма на це́ле (рубе́ц пасьля́ ра́ны, радзімая пля́ма і пад.)
2) зага́на f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
глумі́цьразм.
1. (псаваць) verdérben*vt, beschädigen vt;
2. (здзекавацца) verhöhnen vt, verspótten vt, sich lústig máchen (каго-н. über A)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
*Прыкасці́ць, прыкосці́ць ’зрабіць дрэнным, слабым, нікчэмным’ (ТС). Прэфіксальнае ўтварэнне ад касці́ць ’смяціць (на падлогу); псаваць’ (гл.), сюды ж касці́цца ’мучыцца, перабівацца’ з далейшым пашырэннем значэння. Беспрэфіксальныя дзеясловы ўзыходзяць да прасл.*kastiti (sę).
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
verléiden
vt (са)псава́ць, атру́чваць (радасць і г.д.)
das ist mir verléidet — гэ́та мне абрды́ла
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ruin2[ˈru:ɪn]v.
1. разбура́ць, знішча́ць, ні́шчыць; псава́ць;
The storm ruined the crops. Бура знішчыла ўраджай.
2. разара́ць;
He was ruined. Ён разарыўся.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zadrażniać
незак.
1. раздражняць;
2.перан.псаваць; пагаршаць;
zadrażniać stosunki — пагаршаць адносіны
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Касці́ць ’смяціць на падлогу’ (Касп.), касьціць ’псаваць без патрэбы’ (З нар. сл., 125), касьціцца ’мучыцца, перабівацца’ (Нар. сл., 114). Парсун. ст.-рус.кастити ’вывяргаць’, рус.кашу ’спаражняюся’ (дыял.), кастить ’лаяць, пэцкаць, брудзіць’, ’лаяць, знеслаўляць, ганьбіць’, ’смяціць’. У Дабр.кастить ’псаваць’. Прасл.*kastiti (sę). Лічыцца дзеясловам, утвораць^ ад назоўніка *kastь. Апошні засведчаны толькі ў рус. гаворках і з’яўляецца прасл. дыялектызмам. Адносна яго паходжання можна выказаць толькі здагадку: магчыма, гэта вытворнае, з падаўжэннем каранёвага галоснага о -► о (> а), ад слова *kostь («касцявы»«тленны, нячысты»). Параўн. Фасмер, 2, 208; падрабязна Трубачоў, Эт. сл., 9, 156–157.