rozkoszny

rozkoszn|y

прыемны, цудоўны, шчасны;

~y uśmiech — прыемная ўсмешка;

~e życie — шчаснае жыццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сла́дкий

1. сало́дкі;

2. перен. сало́дкі; (приятный) прые́мны;

сла́дкие ре́чи сало́дкія (прые́мныя) размо́вы;

3. перен. (о жизни, судьбе) разг. сало́дкі, шчаслі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ГАЗІРАВА́НЫЯ НАПІ́ТКІ,

напіткі, насычаныя вуглякіслым газам да 5—10 г/л. Маюць своеасаблівы прыемны смак, асвяжальныя ўласцівасці і т.зв. пеністасць (інтэнсіўнае і працяглае выдзяленне бурбалачак газу). Вуглякіслы газ за кошт кансервавальных уласцівасцей павышае ўстойлівасць газіраваных напіткаў пры захоўванні. Натуральнае газіраванне напіткаў (шампанскае, сідр, піва, пеністае віно, хлебны квас) адбываецца пры браджэнні. Фруктовыя і мінер. воды, шыпучыя віны і ваду газіруюць у спец. апаратах (сатуратары, акратафоры) мех. увядзеннем і растварэннем у вадкасці вуглякіслага газу.

т. 4, с. 432

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

agreeable [əˈgri:əbl] adj. fml

1. прые́мны;

agreeable weather до́брае надво́р’е

2. зго́дны;

be agreeable (to smth.) згаджа́цца (з чым-н.)

3. прыма́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

afterglow

[ˈæftərgloʊ]

n.

1) за́рыва па за́хадзе со́нца

2) Figur. прые́мны ўспамі́н

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

даліка́тны

(фр. délicat)

1) ветлівы ў абыходжанні з людзьмі, ласкавы, уважлівы (напр. д. чалавек);

2) які патрабуе тактоўных адносін (напр. д-ае пытанне);

3) кволы, выпеставаны (напр. д-ыя пальцы);

4) тонкі, мяккі, прыемны навобмацак (напр. д-ая тканіна);

5) перан. прыемны на пах, смак, гучанне (напр. д-ыя духі, д-ыя стравы, д-ая мелодыя).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

генія́льны

(лац. genialis = прыемны, мілы)

1) выключна адораны, таленавіты (напр. г. кампазітар);

2) уласцівы генію, творча дасканалы (напр. г-ая думка, г. твор).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

паху́чы, ‑ая, ‑ае.

Які мае моцны прыемны пах; духмяны. Пахучыя яблыкі. Пахучае мыла. □ Конік весела згрызаў маладую пахучую траўку. Колас. Іду, а над крыніцаю Туман бялявы сцелецца, І дыхае аселіца Пахучай медуніцаю. Гілевіч. Ляжаць на пахучай саломе прыемна і ўтульна. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упрыго́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Набыць прыгожы, прыемны выгляд. За апошнія гады горад разросся, і былая ўскраіна ўпрыгожылася вялізнымі шматпавярховымі дамамі. Пальчэўскі. // перан. Стаць паўней, багацей па зместу. Новымі фактамі ўпрыгожылася дружба паміж польскай і беларускай інтэлігенцыяй Вільні. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Lucri bonus est odor ex re qualibet

Пах прыбытку прыемны, ад чаго б ён ні зыходзіў.

Запах прибыли приятен, от чего бы он ни исходил.

бел. Грошы не пахнуць. Усякі грош харош.

рус. Деньги не пахнут. Работа грязна, да денежки белы.

фр. L’argent n’a pas d’odeur (Деньги не имеют запаха).

англ. Money has no smell (Деньги не пахнут).

нем. Schmutzige Arbeit, blankes Geld (Грязная работа ‒ чистые деньги).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)