ánkurbeln
vt тэх. заво́дзіць, перан. прыво́дзіць у дзе́янне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
oporządzać
незак.
1. прыбіраць; прыводзіць у парадак;
2. экіпіраваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
хвалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; незак.
1. што. Выклікаць хваляванне (у 1 знач.).
Моцны вецер хваляваў мора.
2. перан., каго (што). Прыводзіць у хваляванне (у 2 знач.).
Яго хваляваў лёс дзяцей.
3. перан., каго (што). Падбухторваць, схіляць да хваляванняў (у 3 знач.).
Х. народ.
|| зак. усхвалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
przywodzić
przywodzi|ć
незак. прыводзіць;
~ć czyje słowa — прыводзіць чые словы;
to mi przywodzić na myśl zdarzenie, które ... — гэта мне нагадвае здарэнне, якое...;
~ć co do skutku — прыводзіць што да паспяховага завяршэння (заканчэння)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
эфекты́ўны
(лац. effectivus)
які прыводзіць да патрэбных вынікаў, дзейсны (напр. э. метад).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
прывядзе́нне ср., в разн. знач. приведе́ние;
п. машы́ны ў рух — приведе́ние маши́ны в движе́ние;
п. падо́бных чле́наў — мат. приведе́ние подо́бных чле́нов; см. прыво́дзіць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
dishearten [dɪsˈhɑ:tn] v.
1. прыво́дзіць у разгу́бленасць, бянтэ́жыць;
Don’t be disheartened! Не падай духам!
2. засмуча́ць, уво́дзіць у марко́ту
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
backfire [ˌbækˈfaɪə] v. прыво́дзіць да нечака́ных непрые́мных вы́нікаў;
The President’s tactics could backfire. Тактыка прэзідэнта магла прывесці да горшага.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
адду́ктар
(н.-лац. adductor, ад лац. adducere = прыводзіць)
анам. прыводная мышца (параўн. абдуктар).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
каардынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак., што.
Узгадніць (узгадняць), прывесці (прыводзіць) у адпаведнасць чые‑н. дзеянні, ўчынкі і пад. Каардынаваць работу навукова-даследчых інстытутаў. □ Партызаны прыслалі пасланца. Цяпер можна будзе каардынаваць дзеянні, узгадняць мерапрыемствы... Мікуліч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)