Verbum

адця́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. гл. адцягнуць.

2. Рух, пры якім халодная зброя, бізун і пад. пры ўдары адцягваецца крыху назад (спец.).

Удар з адцяжкай.

ні..., прыстаўка.

1. Ужыв. пры ўтварэнні адмоўных займеннікаў і прыслоўяў, напр.: ніхто, нішто, нічый, ніякі і інш.

2. Аддзяляецца ад адмоўных займеннікаў пры спалучэнні з прыназоўнікамі.

Ні ў якім разе.

жгу́цікавыя, -ых.

Назва класа прасцейшых арганізмаў, якія рухаюцца пры дапамозе жгуцікаў.

ачы́сткі, -аў.

Рэшткі, лупіны, адкіды пры ачыстцы чаго-н.

Бульбяныя а.

адвіта́льны, -ая, -ае.

Які бывае пры адвітанні; развітальны.

А. поціск рук.

усхлі́п, -у, мн. -ы, -аў, м.

Гук, які ўтвараецца пры плачы.

фотатэлегра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.

Тэлеграма, перададзеная пры дапамозе фотатэлеграфа.

пілаві́нне, -я, н., зб.

Адходы пры пілаванні, апілкі.

Драўлянае, металічнае п.

небіткі́, -а́я, -о́е.

Які не разбіваецца пры ўдары, падзенні.

Небіткое шкло.