самава́рнічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Праводзіць час за піццём чаю з самавара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-імперыялі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто праводзіць, падзяляе палітыку сацыял-імперыялізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-пацыфі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто праводзіць, падтрымлівае палітыку сацыял-пацыфізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сацыя́л-шавіні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Той, хто праводзіць, падтрымлівае палітыку сацыял-шавінізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплафікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Правесці (праводзіць) цеплафікацыю. Цеплафікаваць прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цітрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

У хіміі — правесці (праводзіць) цітраванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстрапалі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Кніжн., спец. Правесці (праводзіць) экстрапаляцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асве́тніцкі áufklärend, bíldend; Áufklärungs-;

право́дзіць асве́тніцкую рабо́ту Áufklärungsarbeit léisten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

шматлі́кі, -ая, -ае.

1. Які складаецца з вялікай колькасці каго-, чаго-н.

Ш. атрад.

2. Які праводзіцца, маецца, прысутнічае і пад. ў вялікай колькасці.

Праводзіць шматлікія гутаркі з насельніцтвам.

|| наз. шматлі́касць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Праважа́ты ’той, хто суправаджае каго-небудзь з мэтай аховы ці паказвае дарогу’, ’той, хто праводзіць на поезд, самалёт і пад.’ (ТСБМ). Новае запазычанне з рус. провожа́тый ’тс’ < провожа́ть ’праводзіць’; параўн. адаптаванае провожа́тор ’суправаджальнік’, паралельнае да провода́тор ’павадыр’ (ТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)