эквівале́нтны, ‑ая, ‑ае.
Які з’яўляецца эквівалентам, які поўнасцю замяняе што‑н. у якіх‑н. адносінах. Эквівалентная форма гавару. Эквівалентны абмен.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гото́вность гато́ўнасць, -ці ж.;
в боево́й гото́вности у баяво́й гато́ўнасці;
в гото́вности напагато́ве;
испе́чь до по́лной гото́вности спячы́ по́ўнасцю, прапячы́.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
інвалі́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Чалавек, які поўнасцю або часткова страціў працаздольнасць у выніку ранення, знявечання ці хваробы.
І. вайны.
І. першай групы.
|| ж. інвалі́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак (разм.).
|| прым. інвалі́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раскра́сці, -кра́ду, -кра́дзеш, -кра́дзе; раскра́ў, -кра́ла; -кра́дзены; зак., каго-што.
Крадучы па частках, расцягнуць, развалачы што-н. поўнасцю, да канца.
Р. маёмасць, гаспадарку.
|| незак. раскрада́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і раскра́дваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. раскрада́нне, -я, н. і раскра́дванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
На́лаб ’да дна’ (круп., Полымя, 1980, 8, 254), ’набгом, адразу, у адзін прыём’ (навагр., Нар. сл.; Юрч. Фраз.), на́лба ’нагнуўшы вядро, збанок (піць)’ (пухав., Бел. дыял.; Сцяшк. Сл.), налбом ’нагбом’ (Сл. ПЗБ), рус. на́лоб выпить ’выпіць да дна, поўнасцю, закінуўшы пры гэтым галаву’ (Даль), налобо́к ’поўнасцю, да канца (выпіць)’ (СРНГ). Тлумачэнне Даля дае кірунак этымалагізацыі — да лоб (нагнуўшы пасудзіну на лоб) у выніку сцяжэння — налаб, або на лба > на́лба.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абсалюты́зм
(фр. absolutisme, ад лац. absolutus = поўны, неабмежаваны)
форма дзяржаўнага кіравання, пры якой вярхоўная ўлада поўнасцю належыць адной асобе, неабмежаваная манархія, самадзяржаўе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
напаўзакры́ты, ‑ая, ‑ае.
Не поўнасцю закрыты, амаль закрыты. Нават у мёртвага ў яго [рыцара] высакародная пастава.. Напаўзакрытае белае аблічча, магутныя ногі. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перагні́сці і перагні́ць, ‑гніе; зак.
Згніць зусім, поўнасцю. // Прагніўшы ў якім‑н. месцы, разваліцца на часткі. Перагнілі кроквы, і страха правалілася.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дамы́цца, ‑мыюся, ‑маешся, ‑маецца; зак.
1. Закончыць мыцца; памыцца поўнасцю.
2. (з адмоўем). Цяжка адмыць. Запэцкаюцца рукі ў чарніла — не дамыешся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fully-fledged [ˌfʊliˈfledʒd] adj.
1. апе́раны і здо́льны лята́ць (пра птушаня)
2. по́ўнасцю абу́чаны, падрыхтава́ны (пра розных спецыялістаў); паўнапра́ўны
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)