Корт 1 ’грубая фабрычная тканіна’ (ТСБМ, Сцяшк.). Запазычанне з польск. kort ’тс’, якое з англ. cord ’тс’ (Слаўскі, 2, 499).
Корт 2 ’пляцоўка для гульні ў тэніс’ (ТСБМ). Англ. court (там жа, 2, 715). Новае запазычанне з англійскай мовы праз рускую (Шанскі, 2, 8, 336).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
цэме́нтны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з вытворчасцю, вырабам цэменту. Цэментны завод. // Які зроблены, складаецца з цэменту. Цэментная сумесь. Цэментная пляцоўка. □ [Канвеер] аўтаматычна .. падае на рабочае месца каменшчыка цэментны раствор і цэглу. «Беларусь». Вуліцы і дарожкі заасфальтаваны або ўкладзены цэментнымі плітамі. Хадкевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валье́ра
(фр. volière)
агароджаная пляцоўка для ўтрымання птушак або звяроў (у запаведніку, заапарку і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
газо́н
(фр. gazon)
пляцоўка ў садзе, скверы, парку з роўна падстрыжанай сеянай травой і кветкамі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
паве́ць ж
1. (пляцоўка пад страхой) Schútzdach n -(e)s, -dächer, Vórdach n;
2. (дрывотня) Hólzschuppen m -s
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
загне́т, ‑а, М ‑неце, м.
Гарызантальная пляцоўка перад топкай у печы; прыпечак. Анюта яшчэ магла варочаць цэбры з запаранай мяпінай, паднімаць на загнет велізарныя чыгуны. Корбан. Я вясёлыя дні твае помню, Калі цяжка было вагнету Ад каструль, чыгункоў пузатых. Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
арэ́на
(лац. arena = пясок)
1) пакрытая пяском пляцоўка ў цэнтры старажытнарымскага амфітэатра, на якой адбываліся баі гладыятараў, конныя спаборніцтвы і інш.;
2) круглая пляцоўка ÿ цырку для выступленняў;
3) перан. поле дзейнасці (напр. літаратурная а., палітычная а.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
свянта́р Ганкі, пляцоўка перад уваходам у царкву (Вілен.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
landing
[ˈlændɪŋ]
n.
1)
а) вы́садка f.
б) паса́дка f.
2) ме́сца вы́садкі або́ паса́дкі
3) пляцо́ўка на схо́дах
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
гарадо́к 1, ‑дка, м.
1. Памянш.-ласк. да горад (у 1 знач.); невялікі горад. Шыбамі аконнымі здалёк зіхацеў маленькі гарадок. А. Вольскі.
2. Група жыллёвых або службовых будынкаў, аб’яднаных адным прызначэннем. Ваенны гарадок. Клінічны гарадок. // Спецыяльна абсталяваная спартыўная пляцоўка. Гімнастычны гарадок.
гарадо́к 2,
гл. гарадкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)