oven

[ˈʌvən]

n.

1) духо́ўка f.

2) печ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gas stove

га́завая печ для ацяпле́ньня або́ гатава́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

палі́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць, прызначаны для абпальвання. Палільная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жалезаплаві́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плаўкі жалеза. Жалезаплавільная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рафіно́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які прызначаны, служыць для рафінавання. Рафіновачная печ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ві́лкі, -лак.

1. Доўгая драўляная ручка з двума металічнымі паўкруглымі рагамі на канцы, пры дапамозе якой ставяць у печ і вымаюць з печы гаршкі, чыгункі.

2. Тое, што і вілы.

|| прым. ві́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гала́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм.

1. Жывёла галандскай пароды (карова, курыца і інш.).

2. Тое, што і галандская печ (гл. печ). Ад круглай галанкі павявала прыемным цяплом. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Mártinofen

m -s, -öfen тэх. мартэ́наўская печ, мартэ́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

плаві́льны тех. плави́льный;

п. цэх — плави́льный цех;

~ная печ — плави́льная печь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

награва́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для награвання. Награвальная печ. Награвальныя прыборы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)