Прыцю́жыць перан. ’абмежаваць у чым-небудзь’: німа ніякай прокідзівот прыцюжыла (паст., Сл. ПЗБ). Рус. смал. притю- жить ’пакараць, утаймаваць, уціхамірыць’. Няясна. Магчыма, да цю‑га! (гл.), вокліч, якім наганяюць воўка пры паляванні.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kindle [ˈkɪndl] v. распа́льваць; разгара́цца;

kindle a fire распа́льваць аго́нь (таксама перан.);

kindle a desire распа́льваць жада́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

strand3 [strænd] v. се́сці на мель, пасадзі́ць на мель;

be stranded быць на ме́лі (таксама перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

parasite [ˈpærəsaɪt] n. паразі́т (таксама перан.);

live as a parasite on society жыць у грама́дстве як паразі́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

demented [dɪˈmentɪd] adj.

1. med. які́ пакутуе ад дэме́нцыі, хво́ры на дэме́нцыю

2. infml звар’яце́лы, ашале́лы (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

downhill [ˌdaʊnˈhɪl] adv. уні́з, згары́ (таксама перан.)

go downhill пагарша́цца (пра якасць, здароўе і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

butterfly [ˈbʌtəflaɪ] n.

1. маты́ль, матылёк (таксама перан.);

a social butterfly све́цкая прыгажу́ня

2. батэрфля́й (стыль плавання)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

antidote [ˈæntidəʊt] n. проція́ддзе, супрацья́ддзе (таксама перан.);

an antidote against/for/to snakebite проція́ддзе ад змяі́нага ўку́су

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прылі́пчывы, -ая, -ае.

1. Які лёгка прыліпае.

Прыліпчывая гліна.

Прыліпчывая хвароба (перан.: заразная; разм.).

2. перан. Надакучлівы, неадчэпны (разм.).

|| наз. прылі́пчывасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

*Ацупе́ць, оцупе́ць, оцу́пнуць ’ахаладаць; змерзнуць, стаць цвёрдым (ад холаду)’ (КСТ), оцуплы перан. ’мёртвы (пра чалавека)’ (там жа), укр. оцу́пити ’зацвярдзець’. Да цупкі ’цвёрды’ або цупаць, цупнуць ’ахапіць’, параўн. схапіцца застыць’ (пра што-небудзь вадкае).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)