лі́рык, ‑а, м.

Аўтар лірычных літаратурных твораў; лірычны паэт. Маякоўскі — найвялікшы лірык сацыялістычнай эпохі. Перкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ядва́б

(польск. jedwab < чэш. hedvábi, ад ст.-в.-ням. gotawebbi)

уст. і паэт. шоўк.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

куне́га ж паэт Wónne f -; Verzärtelung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ле́ра ж муз паэт Léier f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

аму́р м міфал, паэт Ámor m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

журча́ць, журчэ́ць ríeseln vi; múrmeln vi (паэт)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

птах м паэт Vógel m -s, Vögel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пяя́ць паэт síngen* vi, vt; díchten vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

суво́ра прысл, суво́ры паэт streng, hart, rau

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ward

уст. паэт. impf ад wérden*

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)