zawiązek, ~ku

zawiąz|ek

м.

1. завязь; зародак;

2. перан. пачатак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

entfleßen

* vi (s) выцяка́ць, браць пача́так (D – з чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

nlaut

m -(e)s, -e лінгв. пачатко́вы гук, пача́так сло́ва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

архего́ній

(ад гр. arche = пачатак + gone = нараджэнне)

жаночы палавы орган мохападобных, папарацепадобных і голанасенных раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

арыгіна́тар

(ад лац. origo, -ginis = паходжанне, пачатак)

асоба, якая працуе над вывядзеннем новых гатункаў раслін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ра́нак, ‑нку, м.

Пачатак дня; раніца. З самага ранку. Ад ранку да вечара. □ [Дзень] пачаўся ціхім жнівеньскім ранкам, калі асцярожна ўзыходзіць сонца, нібы вобмацкам прабіраючыся праз заслону туману. Пестрак.

•••

Добрага ранку! — ранішняе прывітанне пры сустрэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узыхо́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

1. Незак. да узысці.

2. Весці свой пачатак, паходжанне ад чаго‑н. Сучасны беларускі алфавіт агульнага паходжання з рускім і ўкраінскім. Усе яны ўзыходзяць да стараславянскай азбукі — «кірыліцы». Юргелевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Confederation

Канады́йская Канфэдэра́цыя (задзіно́чаньне Анта́рыё, Квэбэ́ку, Но́вай Шко́цыі й Нью Бра́нсўіку, яко́е дало́ пача́так Кана́дзе)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

По́ўрэй, повэрэй, повэр ’вырай’ (ТС). Да выраі5, выр (гл.). Пачатак слова, магчыма, звязаны з павярнуць (павернуць) ’вярнуць (назад)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аме́га

(гр. о mega)

апошняя літара грэчаскага алфавіта;

альфа і а.пачатак і канец, аснова ўсяго.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)