бо́лей прысл (выш. ст ад многа, шмат) mehr; größer (als);
крыху́ бо́лей étwas mehr;
зрабі́ць бо́лей як патрэ́бна mehr als nötig tun*;
усё бо́лей і бо́лей ímmer mehr und mehr;
каб гэ́тага бо́лей не было́! das darf nicht mehr vórkommen!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ілюстрацы́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які служыць, з’яўляецца ілюстрацыяй. Ілюстрацыйны матэрыял. Ілюстрацыйныя малюнкі. // Заснаваны на выкарыстанні ілюстрацый. Ілюстрацыйны метад.
2. Пабудаваны на знешнім апісанні без пранікнення ў сутнасць чаго‑н. (пра творы мастацтва, літаратуры і пад.). Можа, тая акалічнасць, што ў апошнія гады ў нас з’явілася нямала чыста ілюстрацыйных баек, у якіх адвольна, без ўліку ўсталяваных народных уяўленняў, бяруцца аслы, ваўкі, сланы, мядзведзь, і прымусіла сяго-таго задумацца: а ці патрэбна наогул байка? Казека.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нічы́й (род. нічыйго́, дат. нічыйму́, вин. нічы́й, нічыйго́, твор., предл. нічыі́м; ж. нічыя́, ср. нічыё, мн. нічые́) мест. отриц., м., в разн. знач. ниче́й;
н. уча́стак — ниче́й уча́сток;
нічые́ рэ́чы — ничьи́ ве́щи;
нічыя́ пара́да яму́ не патрэ́бна — ниче́й сове́т ему́ не ну́жен
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
oblige [əˈblaɪdʒ] v.
1. абавя́зваць;
You are not obliged to do it. Вы не абавязаны гэта рабіць.
2. рабі́ць ла́ску/паслу́гу;
If you need any help, I’d be happy to oblige. Калі патрэбна будзе якая дапамога, заўсёды буду рады вам да памагчы;
I’m much obliged to you. Я вам вельмі ўдзячны.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
time2 [taɪm] v.
1. вызнача́ць, выбіра́ць час; прымярко́ўваць, прыстасо́ўваць (што-н. да пэўнага часу);
time oneself well уда́ла вы́браць час для прые́зду;
The remark was well timed. Заўвага была зроблена да месца.
2. засяка́ць час;
Time how long it takes to do it. Адзнач, колькі патрэбна часу, каб гэта зрабіць.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
якра́з прысл
1. (менавіта) geráde, ében;
гэ́та якра́з то́е, што мне патрэ́бна das ist genáu [geráde] das, was ich bráuche;
2. (у гэты момант) genáu, Punkt, erst, jetzt;
3. у знач выказніка pássend;
паліто́ мне якра́з der Mántel passt mir;
4. часціца geráde, ében
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
bráuchen
1.
vt
1) ужыва́ць
2) мець патрэ́бу (у чым-н.)
ich bráuche — мне трэ́ба, патрэ́бна
2.
(zu + inf – з мадальным значэннем)
Sie ~ es bloß zu ságen — Вам трэ́ба то́лькі сказа́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
інтуі́цыя, ‑і, ж.
1. Неўсвядомленае чуццё, заснаванае на папярэднім вопыце, якое накіроўвае на правільныя дзеянні; прадбачлівасць, здагадка. За доўгую практыку ў [цёткі Эмілі] развілася такая інтуіцыя, што ў дзевяноста выпадках яна трапляла акурат на такіх людзей, з якімі можна было дагаварыцца. Маўр. — Дакладнасць — добрая рэч, — змякчаў сваю рэзкасць начальнік штаба, — але ж часамі патрэбна разведчыкаў і інтуіцыя, нюх ці як хочаш гэта называй... Шахавец.
2. У ідэалістычнай філасофіі — нейкая містычная здольнасць непасрэднага пазнання ісціны без дапамогі вопыту і лагічных вывадаў.
[Ад лац. intueri — пільна, уважліва глядзець.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. чысціць. Алесь абыходзіў конскі завод. Коней трэба было перавесці ў запасныя стайні, каб зрабіць генеральную прыборку, пабелку, чыстку. Караткевіч.
2. перан. Разм. Праверка якой‑н. арганізацыі з мэтай пазбаўлення ад чужых, шкодных або непатрэбных элементаў. [Гарлахвацкі:] Чыстка патрэбна. З некаторымі работнікамі прыйдзецца развітацца. Крапіва.
3. Разм. Хімчыстка. Сваё шэрае паліто.. [Сяргей Рослік] здаў у чыстку і, пакуль там чысцілі яго, сядзеў дома, прыкідваючыся хворым. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вялі́кі, -ая, -ае; бо́льшы; найвялі́кшы, найбо́льшы.
1. Значны па велічыні, памерах, сіле; проціл. малы.
В. горад.
В. будынак.
Вялікая радасць.
Вялікія беды пачынаюцца з малых (прыказка). Вялікая зямля (мацярык). Вялікая літара (якая выступае над радком).
2. Выдатны па сваім значэнні; які валодае ў высокай ступені той якасцю, якая знаходзіцца ў значэнні вызначаемага назоўніка.
Вялікая перамога.
В. вучоны.
3. Большы, чым патрэбна, прасторны.
Гэтыя боты мне вялікія.
4. Дарослы (з пункту гледжання дзіцяці), а таксама (пра дзіця) такі, які выйшаў з дзіцячага ўзросту, падрослы.
Сын ужо в., пойдзе ў школу.
5. Значны па колькасці.
Вялікая сям’я.
Вялікія грошы.
◊
Ад (з) вялікага розуму (разм., іран.) — па дурасці.
Вялікае мноства — вельмі многа.
Вялікія дзяржавы — найбольш магутныя дзяржавы, якія адыгрываюць вядучую ролю ў сусветнай палітыцы і ў міжнародных адносінах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)